چه افرادی به آنژیوپلاستی نیاز دارند؟ علائم و زمان مناسب

هر ساله بسیاری از افراد هستند که تحت آنژیوپلاستی قرار می‌گیرند تا یک شریان کرونر تنگ شده را باز کنند، تقریباً همیشه یک لوله سیمی کوچک  که استنت نام دارد در داخل سرخرگ قرار می‌گیرد تا آن را باز نگه دارد. حدود دو سوم این روش‌ها در افرادی انجام می‌شود که حمله قلبی یا آنژین ناپایدار، درد شدید قفسه سینه در حین ورزش یا استرس، یا درد قفسه سینه که در حالت استراحت اتفاق می‌افتد را تجربه می‌کنند.
آنژیوپلاستی به یک درمان استاندارد و بسیار موثر برای باز کردن عروق گرفتگی یا مسدود شده تبدیل شده است که خون را به مغز، قلب، کلیه‌ها، بازوها و پاها می‌رساند. این عمل برای همه مناسب نیست، اما این روش کم‌تهاجمی می‌تواند نیاز به جراحی باز را از بین ببرد و نیاز به هفته‌ها زمان بهبودی مورد نیاز برای روش بای پس شریان قلب نیاز نداشته باشد.
همچنین آنژیوپلاستی موثرترین و کم تهاجمی‌ترین درمان‌های موجود است و بیشتر برای شرایطی که سلامت کلی را تهدید می‌کنند، این شرایط شامل بیماری قلبی و بیماری شریان محیطی (PAD) می‌باشد. در ادامه به این سوال پاسخ خواهیم داد که چه افرادی به آنژیوپلاستی به آنژیوپلاستی نیاز دارند؟

علائمی که نشان می‌دهد فرد به آنژیوپلاستی نیاز دارد؟

برخی از علائم نشاندهنده این است که فرد به آنژیوپلاستی نیاز دارد. این علائم شامل:

درد قفسه سینه

عروق کرونر آنهایی هستند که بر ماهیچه قلب شما تأثیر می‌گذارند، بنابراین انسداد می‌تواند باعث درد در اطراف اندام شود. آنژیوپلاستی می‌تواند شریان‌های مسدود شده را پاک کند و درد قفسه سینه مرتبط با کاهش جریان خون به قلب شما را تسکین دهد.
آنژیوپلاستی اورژانسی اغلب به عنوان یک اقدام نجات دهنده در طول حمله قلبی برای باز کردن سریع شریان کرونر مسدود شده و کاهش آسیب دائمی به عضله استفاده می‌شود.

درد بازو یا پا

گرفتگی عضلانی و درد مربوط به انسداد شریان‌های محیطی، شریان‌هایی که خون را به نواحی خارج از قلب می‌برند، بیشتر در پاها دیده می‌شود. این ناراحتی ممکن است با فعالیت‌هایی مانند پیاده روی یا دوچرخه سواری بدتر شود و با استراحت کاهش یابد. با این حال، با پیشرفت شرایط، درد می‌تواند ثابت و شدید شود.

تغییرات پوستی و تورم در اندام تحتانی 

انسداد یا باریک شدن شریان‌هایی که خون را به پاهای فرد می‌رساند، اغلب باعث تورم، تغییر رنگ پوست و زخم‌های پوستی که به کندی بهبود می‌یابند و همچنین قانقاریا می‌شود که ممکن است منجر به قطع عضو شود.

خستگی 

به جای احساس خستگی بعد از یک روز طولانی یا بی‌خوابی، خستگی باعث ایجاد احساس خستگی غیرقابل توضیح و ضعف عضلانی می‌شود که انجام کارهای ساده را نیز دشوار می‌کند. به عنوان مثال، بیماری شریان محیطی ممکن است منجر به مشکل در ایستادن شود زیرا احساس می‌کنید که عضلات پای فرد از فرد حمایت نمی‌کنند.

علائم سکته مغزی 

انسداد در شریان‌های کاروتید، آنهایی که خون را به مغز فرد می‌رسانند، می‌تواند منجر به سرگیجه، گیجی، ضعف یا بی‌حسی ناگهانی، مشکل در راه رفتن و سایر علائم سکته شود. توجه داشته باشید که سکته مغزی یک اورژانس تهدید کننده زندگی است که نیاز دارید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

بدتر شدن علائم آترواسکلروز

بسته به شدت انسداد، معمولاً درمان‌های غیرتهاجمی توصیه می‌شود که ممکن است شامل داروها و تغییرات سبک زندگی، مانند بهبود رژیم غذایی، برای کمک به کاهش خطرات مرتبط با تصلب شرایین باشد. با این حال، هنگامی که علائم فرد شدید است یا به درمان‌های غیرتهاجمی پاسخ نمی‌دهد، آنژیوپلاستی ممکن است بهترین گزینه درمانی برای تسکین علائم و کاهش احتمال عوارض بعدی آترواسکلروز باشد. 

آنژیوپلاستی و استنت عروق کرونر چگونه انجام می‌شود؟

آنژیوپلاستی عروق کرونر یک روش نسبتاً رایج و ایمن است، که بسیاری از افراد از آن به عنوان یک گزینه درمانی استفاده می‌کنند. این روش که از 30 دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشد، کم‌تهاجمی در نظر گرفته می‌شود زیرا برش کوچکی بر روی پوست ایجاد می‌کند.
در روش آنژیوپلاستی کرونر و استنت، یک کاتتر در شریان بزرگ پا قرار داده می‌شود و به شریان‌های قلب منتقل می‌شود. سپس یک سیم در داخل شریان کرونر مسدود شده قرار داده می‌شود و در عرض یا از طریق انسداد حرکت می‌کند. سپس یک بالون و یک استنت فلزی روی سیم تا محل انسداد قرار می‌گیرد. بالون باد می‌شود و استنت درون رگ مستقر می‌شود. انسداد در کنار دیواره رگ به سمت بالا فشار داده می‌شود و استنت شریان را باز نگه می‌دارد.
زمان بهبودی بسیار کم است، اکثر افراد روز بعد از عمل می‌توانند راه بروند و آماده هستند تا در عرض یک هفته بسیاری از فعالیت‌های منظم خود را از سر بگیرند.

چه افرادی به آنژیوپلاستی نیاز دارند؟

پزشک فاکتورهای مختلفی را بررسی می‌کند تا تصمیم بگیرد که آیا این روش برای فرد مناسب است یا خیر. این موارد شامل:

• سلامت قلب فرد: وضعیت فعلی سلامت قلب فرد و اقدامات قلبی دیگری که قبلاً انجام داده‌ است باید در نظر گرفته شود.
• شدت علائم فرد: ممکن است بتوان علائم خفیف را از طریق روش‌های دیگر تسکین داد.
• میزان جریان خون فرد: انسداد 50 درصد یا بیشتر در شریان کرونر اصلی چپ یا 70 درصد یا بیشتر در اپی کاردیال بزرگ (رگی که روی قلب قرار دارد) یا رگ شاخه‌ای قابل توجه در نظر گرفته می‌شود. جریان خون با آزمایش‌های غیر تهاجمی اندازه گیری می‌شود.
• وجود شرایط پرخطر: برخی از شرایط می‌توانند روند را پیچیده کنند یا بر تصمیم درمان تأثیر بگذارند.
• داروهای فرد نوع و دوز هر دارویی که ممکن است مصرف کنید باید در نظر گرفته شود.
• محل انسداد: پزشک از آنژیوگرافی، یک آزمایش تصویربرداری استفاده می‌کند تا ببیند کدام قسمت‌های سیستم عروقی تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و به چه میزان است. مناطق مختلف ممکن است نیاز به درمان متفاوت داشته باشند.

برای هر یک از عوامل، پزشک در نظر خواهد گرفت که آیا مزایای مورد انتظار بیشتر از خطرات بالقوه است یا خیر. هر روشی خطراتی دارد. شایع‌ترین عوارض ناشی از آنژیوپلاستی عروق کرونر، خونریزی، آسیب به رگ‌های خونی و آسیب به شریان‌های قلب است. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و داروهای مورد استفاده در طول عمل، این عوارض نادر است.

چه موقع نیاز به آنژیو هست؟

در شرایطی که فرد علائم ذکر شده را تجربه می‌کند و شرایط مورد نیاز بالا را دارد کاندید مناسبی برای آنژیوپلاستی است. 

منبع

منبع