قلب انسان توسط یک غشای دو لایه احاطه شده است که پریکارد یا کیسه پریکارد نامیده میشود. این غشا قلب فرد را در حفره قفسه سینه وی نگه میدارد، با افزایش حجم خون ، انبساط قلب را کاهش میدهد و به محافظت از قلب فرد کمک میکند. لایه داخلی پریکارد به ماهیچه قلب فرد متصل شده است. مقدار بسیار کمی مایع به نام مایع پریکارد در کیسه پریکارد وجود دارد. این مایع به کاهش اصطکاک بین لایههای پریکارد کمک میکند. پریکاردیوسنتز ، همچنین به عنوان یک ضربه قلبی شناخته میشود ، آزمایشی است که برای تشخیص مسائل مربوط به پریکاردیت مورد استفاده قرار میگیرد.
آنچه در این مقاله می خوانید :
پریکاردیوسنتز یک روش تهاجمی است. از سوزن و سوند برای بدست آوردن مایع از پریکارد استفاده میکند. سپس مایع را میتوان برای آزمایش میکروسکوپی سلولهای غیرطبیعی به آزمایشگاه فرستاد. این آزمایش اغلب برای کمک به تشخیص عفونت، سرطان یا علت مایع اضافی اطراف قلب فرد استفاده میشود. این روش همچنین میتواند برای کاهش علائم مانند تنگی نفس استفاده شود.
هنگامی که مایعات زیادی در پریکارد فرد محبوس شده باشد، به این حالت افیوژن پریکارد میگویند. این میتواند مانع از پمپاژ معمول قلب فرد شود زیرا مایع اضافی باعث فشرده سازی میشود. افیوژن پریکارد میتواند منجر به یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام تامپوناد قلبی در فرد شود. در این شرایط ، قلب فرد بیش از حد فشرده میشود تا عملکرد طبیعی خود را انجام دهد. تامپوناد قلبی تهدید کننده زندگی است و باید فوراً درمان شود.
دلایل زیادی برای تجمع مایع در پریکارد وجود دارد ، از جمله:
این آزمایش در بیمارستان انجام میشود. در مورد هرگونه دارو و مکملهایی که مصرف میکنید به پزشک خود اطلاع دهید ، از پزشک خود بپرسید که آیا باید داروهای خود را در روز عمل تنظیم کنید و در صورت دیابت به پزشک خود اطلاع دهید. معمولاً به مدت شش ساعت قبل از قرار ملاقات به شما اجازه خوردن و آشامیدن داده نمیشود. بعد از انجام عمل اجازه دارید به خانه بروید ، اما به شخص دیگری نیاز دارید که شما را به خانه برساند.
پریکاردیوسنتز معمولاً در بخش مراقبت های ویژه یا بخش قلب و عروق در بیمارستان انجام میشود ، اما اگر افیوژن پریکارد را تجربه کنید، ممکن است به صورت اورژانس انجام شود. از فرد خواسته میشود که روی میز امتحان دراز بکشید و در زاویه 60 درجه قرار بگیرید. در صورت کاهش شدید فشار خون یا کند شدن ضربان قلب در طول عمل ، برای شروع مایعات یا داروها به شما تجویز میشود. پوست زیر و اطراف استخوان سینه فرد تمیز میشود و یک عامل بی حس کننده موضعی بر روی آن اعمال میشود. همچنین ممکن است به فرد آرامبخش داده شود ، اما برای انجام این عمل بیدار خواهید ماند.
سپس یک سوزن در کیسه پریکارد وارد میشود. وقتی سوزن وارد میشود ممکن است کمی احساس کنید. با اکوکاردیوگرام هدایت میشود ، که به پزشک تصویری متحرک از قلب فرد شبیه سونوگرافی میدهد. این همچنین به نظارت بر تخلیه مایع کمک میکند. هنگامی که سوزن به درستی قرار گرفت ، پزشک آن را با یک لوله بسیار نازک که به نام سوند شناخته میشود جایگزین میکند. این روش به خودی خود 20 تا 60 دقیقه طول میکشد.
سپس کاتتر در محل خود باقی میماند تا مایعات از طریق آن به ظرفی منتقل شود ، گاهی اوقات به مدت چند ساعت. پس از تخلیه مایع ، سوند خارج میشود.
مانند هر روش تهاجمی ، خطر پریکاردیوسنتز نیز وجود دارد. پزشک تمام خطرات را بررسی میکند و قبل از عمل فرم رضایت نامه را امضا میکنید. خطرات احتمالی عبارتند از:
پس از عمل ، محل کاتتر باید به طور منظم از نظر علائم عفونت بررسی شود. فشار خون و نبض فرد پس از عمل کنترل میشود و پزشک تصمیم میگیرد چه زمانی فرد را به خانه بفرستد. اگر به فرد آرامبخش داده شد ، کسی مجبور است فرد را به خانه برساند ، زیرا به فرد اجازه داده نمیشود رانندگی کند.
اگر مایع تخلیه شده باید از نظر عفونت یا سرطان آزمایش شود ، پزشک فرد آن را به آزمایشگاه میفرستد. اگر مایع علائم عفونت را نشان دهد ، عفونت ممکن است به دلیل اختلال خود ایمنی ، کم کاری تیروئید ، تب روماتیسمی ، سرکوب کننده سیستم ایمنی ، اشعه قفسه سینه ، سرطان یا نارسایی کلیه باشد. گاهی اوقات علت عفونت ناشناخته است و پریکارد بدون دلیل مشخص ملتهب میشود. به این حالت پریکاردیت ایدیوپاتیک گفته میشود.
در برخی از افراد ، به ویژه افرادی که سرطان پیشرفته دارند ، ممکن است تجمع مایعات در پریکارد ادامه یابد. ممکن است یک کاتتر برای اطمینان از تخلیه مداوم و جلوگیری از تکرار پریکاردیوسنتز قرار داده شود. گاهی اوقات یک عمل جراحی به نام اسکلروز پریکارد برای بستن فضای اطراف قلب شما ضروری است تا مایع در کیسه اطراف قلب فرد جمع نشود.
اگر نتایج غیرطبیعی در مایع یافت شود ، پزشک ممکن است بتواند علت تجمع مایعات را تعیین کند. با پزشک خود در مورد معنی نتایج خود و اینکه آیا احتمال برگشت مایع وجود دارد صحبت کنید. پزشک میتواند گزینههای درمانی موجود را با فرد در میان بگذارد.
دیدگاه کاربران
0 دیدگاه