مردم اغلب از لیپوپروتئین با چگالی بالا -کلسترول (HDL)- به عنوان کلسترول خوب یاد می کنند، زیرا به انتقال و دفع اشکال دیگر کلسترول از بدن کمک می کند. سطوح بالاتر کلسترول خوب، همراه با سطح پایین کلسترول “بد” لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) ، می تواند خطر بیماری های قلبی را کاهش دهد.
بدن کلسترول مورد نیاز خود را تولید می کند. تغییر رژیم غذایی ممکن است به افزایش کلسترول خوب و کاهش سایر اشکال کلسترول کمک کند. تغییرات دیگر در سبک زندگی نیز می تواند بر روی کلسترول خوب تاثیر بگذارد. در این مقاله، کلسترول خوب، تفاوت آن با کلسترول بد را بررسی خواهیم کرد.
کلسترول یک ماده چربی مانند است. کبد کل کلسترول مورد نیاز بدن را ایجاد می کند. در داخل بدن، کلسترول از طریق خون به دو نوع پروتئین مختلف به نام لیپوپروتئین ها منتقل می شود.
کلسترول LDL همان چیزی است که مردم گاهی اوقات آن را کلسترول بد می نامند، زیرا وجود مقادیر بسیار بالای این ماده در گردش خون بدن خطر ابتلا به بیماری قلبی را در فرد افزایش می دهد.
گاهی اوقات افراد از کلسترول HDL به عنوان کلسترول خوب یاد می کنند، زیرا سطح بالای آن می تواند خطر بیماری قلبی را کاهش دهد.
کلسترول HDL به دلیل عملکردهایی که در بدن انجام می دهد به عنوان کلسترول خوب شناخته می شود. با گردش در جریان خون، با جذب کلسترول و انتقال آن به کبد، به حذف اشکال دیگر کلسترول کمک می کند. سپس کبد می تواند کلسترول را برای استفاده مجدد فرآوری کند یا آن را به عنوان مواد زائد از بدن خارج کند.
این فرآیند باعث می شود کلسترول اضافی به دیواره رگ ها متصل نشده و به پلاک تبدیل نشود. پلاک مخلوطی از کلسترول و سایر مواد چرب است که به دیواره عروق متصل می شود. با گذشت زمان، جمع شدن این مواد می تواند و باعث باریک شدن دهانه رگ ها (بیماری به نام تصلب شرایین) شود.
تصلب شرایین عاملی خطرناک است و ممکن است عوارض جدی ایجاد کند. شریان های باریک ممکن است منجر به ایجاد بیماری های قلبی شود. علاوه بر این، شریان های باریک ممکن است خطر لخته شدن خون را افزایش دهند، که می تواند فرد را در معرض عواملی مانند حمله قلبی یا سکته قرار دهد.
بالا بودن کلسترول HDL می تواند به کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی کمک کند.
کلسترول به بدن کمک می کند تا غشای سلول جدید را ایجاد کند. همچنین برای ساخت ویتامین D و برخی هورمون ها مانند هورمون های جنسی و هورمون استرس کورتیزول مهم است. کبد همچنین از کلسترول برای تولید صفرا، هضم کننده چربی ها استفاده می کند.
کلسترول LDL بد است، زیرا به صورت پلاک در داخل عروق جمع می شود. سطح بالای LDL فرد را در معرض خطر قرار می دهد.
در مقابل، مقادیر بالاتر کلسترول خوب می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی در فرد را کاهش دهد.
غذاهای غنی از فیبر برای قلب مفید هستند و به مدیریت سطح کلسترول کمک می کنند. فیبرهای محلول در رژیم غذایی، جذب کلسترول و اسیدهای صفراوی را که کبد برای ساخت کلسترول استفاده می کند کاهش می دهد.
غذاهایی که به طور طبیعی سرشار از فیبر هستند عبارتند از:
انتخاب چربی های اشباع نشده ممکن است ضمن افزایش کلسترول HDL به جلوگیری و مدیریت افزایش کلسترول LDL کمک کند. غذاهای غنی از چربی های اشباع نشده عبارتند از:
همچنین ممکن است افراد مایل باشند از مصرف چربی های ترانس و چربی های اشباع مانند آن هایی که در محصولات حیوانی یافت می شوند خودداری کنند، از جمله:
در عوض ، محصولات کم چرب یا کم چربی را انتخاب کنید، مانند:
اگرچه سطح بالاتری از کلسترول HDL با کاهش خطر قلبی عروقی ارتباط دارد، اما آزمایشات بالینی نتیجه ای در کاهش این خطر نشان نداده است. ممکن است نسبت کلسترول HDL به LDL از اهمیت بیشتری برخوردار باشد، زیرا کلسترول HDL فقط می تواند کلسترول بسیار زیادی را به کبد منتقل کند. استراتژی های بهبود تعادل کلسترول شامل موارد زیر است:
برخی از فعالیت های تسکین دهنده استرس عبارتند از:
دیدگاه کاربران
0 دیدگاه