روش‌های درمان واریس پا که نیاز به درمان فوری دارد؟

روش‌های درمان واریس پا واقعاً مؤثر هستند. وریدهای واریسی رگ‌هایی متسع هستند که ممکن است به رنگ گوشتی، بنفش تیره یا آبی به نظر برسند. آنها اغلب شبیه طناب هستند و متورم و پیچ‌درپیچ به نظر می‌رسند، متورم می‌شوند و روی سطح پوست ظاهر می‌شوند. وریدهای واریسی معمولاً در پشت ساق پا یا در امتداد قسمت داخلی ران دیده می‌شوند.

در دوران بارداری، سیاهرگ‌های واریسی خاصی به نام هموروئید می‌توانند در واژن یا اطراف مقعد ایجاد شوند، اما به دلیل تغییرات هورمونی معمولی این بیماری و افزایش حجم خون که به‌موازات با کاهش سرعت خون، فشار آن را بر دیواره عروق افزایش می‌دهد.

عواملی که باعث ایجاد واریس پا می‌شوند

عوامل متعددی وجود دارد که احتمال بروز این مشکل را افزایش می‌دهد، از جمله:

• سن
• ارثیه (داشتن اعضای خانواده با مشکلات وریدی یا متولد شدن با دریچه‌های وریدی غیر کشسان)،
• تغییرات هورمونی که در دوران بلوغ، بارداری و یائسگی رخ می‌دهد. مصرف قرص‌های ضدبارداری و سایر داروهای حاوی استروژن و پروژسترون نیز خطر ابتلا به واریس را افزایش می‌دهد.
• بارداری که در طی آن میزان گردش خون در بدن افزایش قابل‌توجهی دارد و این می‌تواند منجر به گشاد شدن سیاهرگ‌ها شود. علاوه بر این، انبساط رحم فشار اضافی بر روی سیاهرگ‌ها ایجاد می‌کند. وریدهای واریسی معمولاً در عرض 3 ماه پس از زایمان بهبود می‌یابند، اما متأسفانه هر بارداری بعد از اول باعث افزایش بیشتر ناهنجاری‌های رگ‌ها می‌شود.
• چاقی، آسیب‌های پا، ایستادن طولانی‌مدت و سایر عواملی که می‌توانند دریچه‌های سیاهرگ‌ها را ضعیف کنند،
• قرارگرفتن در معرض نور خورشید که می‌تواند منجر به ظهور تلانژکتازی در گونه‌ها و بینی افراد با رنگ‌های روشن شود.
• نیروی گرانش، فشار وزن بدن و وظیفه انتقال خون به سمت بالا به سمت قلب از اطراف بدن، پاها را به ناحیه اصلی بدن برای ظهور رگ‌های واریسی و مویرگ‌ها تبدیل می‌کند. در مقایسه با دیگر سیاهرگ‌های بدن، سیاهرگ‌های پا سخت‌ترین کار را برای انتقال خون به قلب دارند؛ بنابراین فشار قابل‌توجهی را تحمل می‌کنند که می‌تواند قوی‌تر از دریچه‌های وریدی باشد.

علائم واریس پا

علائم و نشانه‌های اصلی واریس عبارت‌اند از:

• ظاهرشدن وریدهای بزرگ قابل رویت روی پوست،
• تورم خفیف مچ پا و پا،
• پاهای دردناک یا “سنگین”،
• درد یا گرفتگی پا،
• خارش پاها، به‌خصوص در قسمت پایین و مچ پا (این علامت در برخی موارد به‌اشتباه به‌عنوان علامت خشکی پوست تشخیص داده می‌شود)
• تغییر رنگ پوست در ناحیه اطراف وریدهای واریسی.

از طرف دیگر مویرگ‌ها به‌طورکلی در قسمت بالایی بدن از جمله صورت تشکیل می‌شوند. نشانه‌های رگ‌های آبی و قرمز هستند که مانند تار عنکبوت گروه‌بندی شده‌اند و روی پاها و صورت ظاهر می‌شوند.

اگر این علائم و نشانه‌ها را دارید با پزشک خود مشورت کنید، زیرا می‌توانند نشان‌دهنده بیماری‌های بیشتر و در برخی موارد جدی‌تر باشند.

چه زمانی  باید برای استفاده از روش‌های درمان واریس پا به پزشک مراجعه کنیم؟

به ورید واریسی نگاه کنید، آیا متورم، قرمز یا بسیار حساس و در لمس داغ شده است؟ اگرنه، آیا زخم یا بثورات روی ساق پا یا نزدیک مچ پا، جایی که رگ‌های واریسی وجود دارد، وجود دارد یا به نظر شما ممکن است مشکلات گردش خون در پا وجود داشته باشد؟ اگر چنین است، با پزشک خود مشورت کنید.

خطرات واریس پا

مویرگ‌ها به‌طورکلی نیازی به درمان پزشکی ندارند، درحالی‌که رگ‌های واریسی تمایل به بدتر شدن و گشاد شدن بیشتر دارند که در جدی‌ترین موارد منجر به مشکلات قلبی می‌شود:

نارسایی شدید وریدی. تجمع خون در سیاهرگ‌ها باعث کندی بازگشت خون به قلب می‌شود که می‌تواند منجر به لخته شدن خون و عفونت‌های خطرناک شود. لخته‌ها می‌توانند بسیار خطرناک باشند زیرا می‌توانند از سیاهرگ‌های پا حرکت کنند و به ریه‌ها بروند، جایی که تهدیدی جدی برای زندگی به شمار می‌روند زیرا می‌توانند عملکرد طبیعی قلب و ریه‌ها را مختل کنند.

عفونت‌ها و زخم‌های پوستی می‌توانند در بافت پوست در ناحیه‌ای که رگ‌های واریسی ظاهر می‌شوند ایجاد شوند.

تحریک مداوم، تورم و اریتم خطرناک در پاها

گاهی اوقات واریس می‌تواند باعث درماتیت شود که التهاب پوست است. در صورت ظاهرشدن وریدهای واریسی در پاها، درماتیت می‌تواند قسمت پایینی همان یا مچ پا را درگیر کند. اگر خراشیده یا تحریک شود می‌تواند باعث خونریزی یا زخم پوست شود.

واریس همچنین می‌تواند باعث اختلالی به نام ترومبوفلبیت سطحی شود که یک لخته خون در ورید است. اگر ترومبوفلبیت سطحی باشد، به این معنی است که لخته خون در ورید نزدیک به سطح پوست تشکیل می‌شود. این نوع لخته شدن خون می‌تواند باعث درد یا مشکلات دیگری در ناحیه آسیب‌دیده شود.

روش‌های درمان واریس پا

همه موارد وریدهای واریسی یکسان نیستند و بنابراین لزوماً بهترین رویکرد وجود ندارد. ارزیابی پزشک بهترین کمک برای انتخاب صحیح بین روش‌های درمان واریس پا است.

 اول از هر چیزی سبک زندگی خود را تغییر دهید!

اولین رویکرد همیشه شامل بهبود سبک زندگی با توجه ویژه به موارد زیر است:

• استفاده از جوراب‌های فشاری مدرج،
• انجام فعالیت بدنی منظم،
• از ایستادن طولانی‌مدت خودداری کنید،
• در طول استراحت شبانه پاها را بالا نگه دارید تا با نیروی گرانش به بازگشت وریدی کمک کنید.

اسکلروتراپی یکی از مفیدترین روش‌های درمان واریس پا

این رایج‌ترین روش درمانی برای وریدهای واریسی و مویرگ‌ها است. پزشک یک محلول داخل وریدی تزریق می‌کند که باعث تورم وریدها، فشار دادن یکدیگر و بسته‌شدن آن می‌شود. این جریان خون را متوقف می‌کند و سیاهرگ به بافت اسکار تبدیل می‌شود. در عرض چند هفته رگ باید محو شود. ممکن است یک رگ خونی یکسان نیاز به درمان بیش از یک‌بار داشته باشد.

این درمان زمانی بسیار مؤثر است که به‌درستی انجام شود – بیشتر بیماران می‌توانند به نرخ بهبودی 50 تا 90 درصد امیدوار باشند. اسکلروتراپی نیازی به بیهوشی ندارد و می‌توان آن را در مطب پزشک انجام داد.

ورید درمان شده همچنین می‌تواند ملتهب شود یا لخته‌های خون بسته شود، اما این خطرناک نیست. با حرارت دادن و مصرف آسپرین و آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی می‌توان التهاب را تسکین داد؛ بنابراین می‌توان لخته‌های خون منعقد شده را تخلیه کرد.

جراحی لیزر و مویرگی یکی از جدیدترین روش‌های درمان واریس پا

فناوری‌های جدید به‌کاررفته در درمان‌های لیزری، درمان مؤثر مویرگ‌های پا را ممکن می‌سازد. جراحی لیزری فلاش‌های بسیار قوی نور را بر روی ورید منتقل می‌کند که منجر به ضعیف شدن تدریجی رگ خونی می‌شود که باعث ناپدیدشدن آن می‌شود. لیزرها بسیار مستقیم و دقیق هستند، در صورت بررسی توسط پزشک مجرب، تنها ناحیه تحت درمان آسیب می‌بیند. با این روش می‌توان اکثر انواع پوست و رنگ‌های پوست را با خیال راحت درمان کرد.

جراحی لیزر برای برخی از بیماران جذاب‌تر است زیرا در آن از سوزن و برش استفاده نمی‌شود، اما زمانی که لیزر به پوست برخورد می‌کند، بیمار احساس گرما می‌کند که می‌تواند بسیار دردناک باشد. خنک‌کردن به تسکین درد کمک می‌کند.

لیزردرمانی بین 15 تا 20 دقیقه زمان نیاز دارد و بسته به‌شدت وریدها، معمولاً 2 تا 5 درمان برای ازبین‌بردن مویرگ‌های پا لازم است. بیماران می‌توانند بلافاصله پس از درمان به فعالیت عادی خود بازگردند، درست مانند اسکلروتراپی. برای عروق بزرگ‌تر از 3 میلی‌متر، لیزردرمانی انتخاب ایده آلی نیست.

تکنیک‌های داخل وریدی (رادیوفرکوئنسی و لیزر) از روش‌های درمان واریس پا عمیق

این روش‌ها که برای درمان رگ‌های واریسی پاها که در عمق بیشتری قرار دارند استفاده می‌شود، از نظر پزشکی گام بزرگی به جلو بوده است: آنها جایگزین جراحی برای اکثریت قریب به‌اتفاق بیمارانی شده‌اند. مشکلات شدید وریدهای واریسی آنها. این تکنیک چندان تهاجمی نیست و به‌صورت سرپایی نیز قابل انجام است.

پزشک لوله بسیار کوچکی به نام کاتتر را وارد ورید می‌کند، زمانی که داخل آن می‌شود، فرکانس رادیویی یا انرژی لیزری ساطع می‌کند که دیواره سیاهرگ را باریک و بسته می‌کند، درحالی‌که وریدهای سالم اطراف ورید درمان شده جریان خون طبیعی را بازمی‌گردانند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، علائم واریس بهبود می‌یابد.

وریدهای سطح پوست که به ورید واریسی درمان شده متصل هستند نیز معمولاً پس از درمان تمایل به کوچک شدن دارند. در صورت لزوم، این سیاهرگ‌ها را می‌توان با اسکلروتراپی یا تکنیک‌های دیگر درمان کرد.یک عارضه جانبی احتمالی ظاهر کبودی‌های کوچک است.

عمل جراحی یکی از عمده‌ترین روش‌های درمان واریس پا است!

جراحی عمدتاً برای درمان رگ‌های واریسی بسیار بزرگ شده استفاده می‌شود. انواع جراحی برای واریس عبارت‌اند از:

بستن و استریپینگ با جراحی: با این روش درمانی، وریدهای مشکل‌دار بسته شده و به طور کامل از ساق پا خارج می‌شوند. برداشتن سیاهرگ‌ها بر گردش خون در پاها تأثیر نمی‌گذارد، زیرا سیاهرگ‌های عمیق‌تر بیشترین حجم خون را حمل می‌کنند. بیشتر واریس‌هایی که با جراحی برداشته می‌شوند وریدهای سطحی هستند و فقط خون را از پوست جمع‌آوری می‌کنند. این جراحی نیاز به بیهوشی موضعی یا عمومی دارد و باید در اتاق عمل به‌صورت سرپایی انجام شود.

از جمله عوارض احتمالی:

• عوارض جانبی شدید یا مشکلات دیگر به‌ندرت دیده می‌شود.
• با بیهوشی عمومی خطر مشکلات قلبی و تنفسی وجود دارد.
• خونریزی و احتقان خون می‌تواند مشکل‌ساز باشد. بااین‌حال، خون جمع‌آوری‌شده معمولاً خودبه‌خود ته‌نشین می‌شود و نیازی به درمان بیشتری ندارد.
• عفونت زخم، التهاب، تورم و قرمزی.
• اسکارهای دائمی

آسیب به بافت عصبی اطراف ورید درمان شده. جلوگیری از آسیب رساندن به شاخه‌های عصبی کوچک هنگام برداشتن رگ‌ها دشوار است. این آسیب می‌تواند باعث بی‌حسی، سوزش یا تغییر در حس اطراف اسکار جراحی شود.

تشکیل لخته خون وریدی ثابت. این لخته‌ها می‌توانند به ریه‌ها و قلب بروند. تزریق هپارین، دارویی که لخته شدن خون را کاهش می‌دهد، احتمال تشکیل این لخته‌های خون را کاهش می‌دهد. بااین‌حال، هپارین همچنین می‌تواند میزان منظم خونریزی و کبودی پس از جراحی را افزایش دهد.

درد قابل‌توجه در پا با زمان بهبودی بین یک تا چهار هفته بسته به وسعت جراحی، پس از جراحی معمول است.

جراحی فلبکتومی سرپایی از روش‌های درمان واریس پا

در این جراحی یک منبع نوری خاص موقعیت ورید را نشان می‌دهد: بریدگی‌های کوچکی در پوست ایجاد می‌شود و ورید پا از طریق قلاب‌های جراحی خارج می‌شود. این جراحی نیاز به بی‌حسی موضعی یا منطقه‌ای دارد و معمولاً تنها با یک درمان ورید برداشته می‌شود. از طریق این درمان می‌توان رگ‌های واریسی بسیار بزرگ را از بین برد و تنها اسکارهای بسیار کوچکی بر جای گذاشت. بیماران می‌توانند یک روز پس از درمان به فعالیت عادی خود ادامه دهند. عوارض جانبی احتمالی:

• ظاهر کبودی‌های کوچک.
• بی‌حسی موقت

جراحی عروق آندوسکوپی

 در این جراحی از یک دوربین فیلم‌برداری کوچک استفاده می‌شود تا بتوان داخل رگ‌ها را مشاهده کرد، سپس رگ‌های واریسی از طریق بریدگی‌های کوچک برداشته می‌شوند. کسانی که تحت این نوع جراحی قرار می‌گیرند باید تحت نوعی بیهوشی قرار گیرند، به‌عنوان‌مثال بیهوشی اپیدورال، نخاعی یا بیهوشی عمومی. بیماران می‌توانند در عرض چند هفته فعالیت منظم خود را از سر بگیرند.

درمان‌های کنونی برای وریدهای واریسی و مویرگ‌ها در مقایسه با درمان‌های جراحی سنتی، میزان موفقیت بسیار بالایی دارند: بااین‌حال، برای چند سال، نمی‌توان احتمال ایجاد رگ‌های غیرطبیعی بیشتر را رد کرد. این به این دلیل است که درمان خاصی برای دریچه‌های وریدی ضعیف وجود ندارد، بنابراین فشار به‌تدریج در وریدهای پا به‌مرورزمان افزایش می‌یابد. از سونوگرافی می‌توان برای پیگیری شدت نشت ناشی از عملکرد نادرست دریچه‌ها (نارسایی وریدی) استفاده کرد. درمان مداوم می‌تواند به کنترل این مشکل کمک کند.

مهم‌ترین کاری که یک فرد می‌تواند برای کند کردن رشد رگ‌های واریسی جدید انجام دهد، پوشیدن جوراب‌های فشاری مدرج تاحدامکان در طول روز است.

پیشگیری از ایجاد واریس پا

امکان پیشگیری ایمن و کامل وجود ندارد، اما برخی توجهات می‌تواند احتمال بروز چنین مشکلاتی را کاهش دهد یا حداقل به کاهش ناراحتی‌ها کمک کند:

1. از کرم‌های ضدآفتاب برای محافظت از پوست در برابر نور خورشید و محدودکردن ظاهر مویرگ‌ها بر روی صورت استفاده می‌کند.
2. انجام فعالیت بدنی منظم برای بهبود قدرت پا، گردش خون و خاصیت ارتجاعی رگ، تمرکز بر تمریناتی که پاهای شما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، مانند راه‌رفتن یا دویدن.
3. وزن بدن خود را کنترل کنید تا از افزایش فشار روی پاها جلوگیری کنید.
4. هنگام نشستن پاهای خود را روی‌هم قرار ندهید؛
5. سعی کنید در هنگام استراحت پاهای خود را بالاتر از سطح قلب قرار دهید، به‌عنوان‌مثال با قراردادن پتو در زیر تشک در سطح پا.
6. برای مدت طولانی در یک حالت ایستاده یا نشسته نمانید، هرچند دقیقه یک‌بار وزن خود را از یک پابه‌پای دیگر منتقل کنید. اگر مجبور هستید برای مدت طولانی بنشینید، سعی کنید هر 30 دقیقه بلند شوید، حرکت کنید و کمی پیاده‌روی کنید.
7. جوراب‌های الاستیک بپوشید و از لباس‌های تنگ که می‌تواند کمر، کشاله ران یا پاها را فشرده کند اجتناب کنید.
8. از یک رژیم هیپو سالین پیروی کنید (از نمک خوراکی کم استفاده کنید)، اما سرشار از مواد غذایی با محتوای فیبر بالا (میوه و سبزی‌ها، غلات کامل). مصرف فیبر احتمال یبوست را کاهش می‌دهد که می‌تواند به شکل‌گیری رگ‌های واریسی کمک کند. غذاهایی که فیبر بالایی دارند میوه‌های تازه، سبزی‌ها و غلات مکمل مانند سبوس هستند. خوردن بیش از حد نمک می‌تواند باعث احتباس آب و تورم شود.