حمله قلبی هنگامی رخ می دهد که تنگی عروق و یا انسداد ناگهانی عروق ناشی از لخته خون، باعث شود مواد مغذی حیاتی و اکسیژن رسانی به عضله قلب قطع شود.
اولین ساعت پس از حمله قلبی به عنوان ” زمان طلایی سکته قلبی ” شناخته می شود. اقدام مناسب در این ساعت اول می تواند جان بیمار را نجات دهد. “ساعت طلایی” یک زمان حساس است، به عبارت ساده در صورت حمله قلبی ، بقای فرد به این بستگی دارد که او و پزشک در طی ساعت اول چه اقدامی انجام دهند. این یک اطلاعات مهم است زیرا بیشتر مرگ ها به دلیل ایست های قلبی در این دوره اتفاق می افتد. با این حال ، اگر فردی بتواند به موقع خود را به بیمارستان برساند و بلافاصله تحت درمان قرار گیرد ، احتمال بهبودی كاملا او وجود دارد. در ادامه مدت زمان طلایی سکته قلبی برای نجات بیمار را بتوضیح خواهیم داد.
آنچه در این مقاله می خوانید :
برای هر فردی که ممکن است دچار حمله قلبی شود، دریافت مراقبت فوری پزشکی بسیار حیاتی است. در صورت حمله، عواقب کوتاه مدت و همچنین طولانی مدت آن به میزان آسیب دیدن یا مردن عضلات قلب بستگی خواهد داشت. با کمک درمان سریع پزشکی ، پزشکان می توانند به سرعت شریان مسدود شده را باز کنند و همچنین می توانند بیشتر عضله قلب را نجات دهند.
زمان طلایی سکته قلبی فرصتی را برای بیماران، خانواده ها و پزشکان فراهم می کند تا اقدامات مناسب و سریع را برای نجات جان خود و عزیزانشان انجام دهند. دلیل آن این است که عضلات قلب در طی 80-90 دقیقه پس از توقف دریافت خون ، شروع به مردن می کنند.
اگر بیمار طی 2 تا 4 ساعت اولیه تحت درمان قرار گیرد ، جراحان می توانند از آسیب دائمی بیشتر عضلات قلب جلوگیری کنند. با این حال ، اگر بیش از 5 یا 6 ساعت درمان به تأخیر بیافتد، ممکن است قسمت قابل توجهی از عضلات قلب آسیب ببیند. پس از حدود 12 ساعت ، به طور کلی، دیگر آسیب قابل جبران نیست.
این بدان معناست که هرچه گردش خون طبیعی سریعتر بازیابی شود ، آسیب آن نیز کمتر خواهد بود.
اکثر ایست های قلبی معمولا در چند ساعت اول حمله قلبی اتفاق می افتد. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، نزدیک به 47٪ از مرگ ها به دلیل ایست های قلبی ناگهانی قبل از رسیدن یک فرد به بیمارستان رخ می دهد.
علاوه بر عضله آسیب دیده قلب ، یکی دیگر از مهمترین دلایل مرگ و میر در دوره اولیه ریتم غیر طبیعی قلب است که به عنوان “تاکی کاردیای بطنی” و “فیبریلاسیون بطنی” شناخته می شود که در آن انقباض عضلات قلب با سرعت سریع و بدون پمپاژ خون فعال از قلب اتفاق می افتد. به همین دلیل است که به محض رسیدن بیمار به بیمارستان برای ارزیابی ریتم قلب بیمار و ارائه درمان مناسب در صورت وجود ریتم غیر طبیعی، یک مانیتور ECG به او متصل می شود.
شناسایی علائم حمله قلبی برای دریافت کمک پزشکی ضروری است. کسی که سریعتر علائم را تشخیص می دهد ، سریعتر می تواند اقدام کند. بسیاری از اوقات ، ممکن است فردی متوجه نشود که دچار حمله قلبی شده است و تعداد معدودی که در این مورد شک دارند ، مدت زمان قابل توجهی را در انکار خود می گذرانند.
پس از تشخیص حمله قلبی، خطر انفارکتوس مجدد در 5 سال آینده برای مردان 13٪ و برای زنان 40٪ است. علائم انفارکتوس مجدد نیز می تواند بطور قابل توجهی با علائم اتفاق قبلی متفاوت باشد، این باعث می شود که سکته های مکرر غالبا به غلط تفسیر شده و احتمال تشخیص به موقع کاهش یابد.
درد قفسه سینه شایع ترین علامت حمله قلبی است. علاوه بر این ، علائم دیگری نیز ممکن است اتفاق بیفتد، مانند:
افراد مستعد بیماری عروق کرونر باید مراقب این علائم باشند. هنوز هم ، بسیاری از اوقات که علائم مشخص نیستند ، و افراد به دلیل شدید نبودن علائم سریع عمل نمی کنند. در چنین مواردی ، معاینات به موقع پزشکی می تواند مفید باشد.
اگر یک یا چند مورد از این علائم را دارید ، باید با اورژانس یک بیمارستان نزدیک تماس بگیرید یا از کسی بخواهید که شما را به بیمارستان برساند. سعی نکنید تا خودتان، خود را به بیمارستان برسانید. همیشه کمک بگیرید.
اگر فکر می کنید دچار حمله قلبی شده اید ، سعی کنید هرچه سریعتر مشاوره پزشکی دریافت کنید. حتی اگر بعدا معالجه پزشکی نشان داد که چیز دیگری است، بهتر است سریع عمل کنید تا اینکه جان خود را به خطر بیندازید.
دیدگاه کاربران
0 دیدگاه