التهاب قلب | دلایل و نشانه های التهاب قلب و درمان آن

سه نوع التهاب قلب وجود دارد. نوعی بر لایه داخلی قلب تأثیر می گذارد ، نوع دیگر عضله قلب را درگیر می کند و نوع سوم روی کیسه خارجی قلب است. علل این عارضه با توجه به نوع آنها متفاوت است.این علل شامل عفونت ها ، داروهای خاص و شرایط پزشکی هستند. التهابات قلب دارای برخی علائم مشترک مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس است. با این حال هر کدام نیز علائمی دارد که در دو مورد دیگر وجود ندارد. پزشکان قلب ملتهب را با داروها و اقدامات پزشکی مانند جراحی معالجه می کنند. در صورت عدم درمان ، این شرایط می تواند منجر به عوارض جدی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دلایل ، علائم و درمان التهاب قلب به مطالعه ادامه دهید.

التهاب قلب

التهاب قلب چیست ؟

پزشکان التهاب قلب را بر اساس بخشی از اندام که در آن تأثیر می گذارد طبقه بندی می کنند. در ادامه ، سه نوع را شرح می دهیم.

آندوکاردیت

آندوکاردیت زمانی اتفاق می افتد که التهاب در پوشش داخلی دریچه های قلب و اتاق ها وجود داشته باشد. گرچه نادر است ، اما تهدید کننده زندگی می باشد. در این شرایط ، انبوهی از سلولهای خونی و قارچ ها یا باکتری ها بر روی پوشش داخلی تجمع می یابند. علاوه بر این ، ممکن است تکه هایی از توده ها شکسته شده و در قسمت های دیگر بدن قرار بگیرند ، جایی که می توانند مانع جریان خون شوند. تجمع در پوشش داخلی می تواند باعث بروز مشکلات دریچه مانند نشت شود. 

میوکاردیت

میوکاردیت شامل التهاب و سایر تغییرات در سلولهای عضله قلب است.  این شرایط می تواند قسمت های کوچک یا بزرگی از قلب را تحت تأثیر قرار دهد ، که می تواند مانع توانایی آن در پمپاژ خون شود. وقتی این اتفاق می افتد ، می تواند منجر به نارسایی قلبی شود.

پریکاردیت

پریکاردیت زمانی اتفاق می افتد که التهاب کیسه ای وجود داشته باشد که قلب را احاطه کرده است. این کیسه شامل مایعی است که درون دو لایه نازک بافت قرار گرفته است. وظیفه کیسه نگه داشتن قلب در قفسه سینه و محافظت از آن در برابر عفونت است. پریکاردیت می تواند عملکرد و ریتم قلب را مختل کند.

علت التهاب قلب چیست ؟

دلایل التهاب قلب شامل عفونت ها ، بیماری های خود ایمنی ، داروها و عوامل محیطی است.

عفونت ها

موارد زیر انواع عفونت هایی است که ممکن است باعث التهاب قلب شود:

  • عفونتهای ویروسی : اینها شایعترین علت پریکاردیت و میوکاردیت هستند. آنها می توانند یک واکنش حاد ایجاد کنند ، و پاسخی که بدن به این عفونت ها میدهدناگهانی و شدید است. این عفونت ها همچنین می توانند یک پاسخ مزمن یا مداوم ایجاد کنند.
  • عفونت های باکتریایی : عفونت های باکتریایی شایع ترین علت آندوکاردیت هستند. این موارد زمانی اتفاق می افتد که سلول های خونی و باکتری ها به صورت توده ای در می آیند و روی دریچه های قلب جمع می شوند.
  • عفونتهای قارچی : اینها می توانند باعث آندوکاردیت شوند و همچنین از علل نادر پریکاردیت و میوکاردیت هستند. این موارد بیشتر در افرادی که بیماری هایی مانند HIV را سرکوب می کنند وجود دارد.
  • عفونت انگلی که منجر به بیماری Chagas می شود : یک بیماری جدی در آمریکای لاتین است که می تواند منجر به میوکاردیت شود. بیماری Chagas می تواند قلب را به شدت تحت تأثیر قرار دهد و در نتیجه به ضربان ساز قلب منجر شود.

بیماری خودایمنی

بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید ممکن است باعث پریکاردیت یا میوکاردیت شوند. آنها می توانند در دریچه های قلب تغییراتی ایجاد کنند که منجر به آندوکاردیت شود.

داروها

داروهای مختلف عوارض جانبی ایجاد می کنند که می توانند باعث پریکاردیت ، میوکاردیت یا هر دو شوند. به عنوان مثال می توان به آنتی بیوتیک ها مانند پنی سیلین و داروهای تشنج مانند فنی توئین اشاره کرد. همچنین در موارد نادر ، واکسن ها  ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شوند که منجر به میوکاردیت می شود. تعدیل کننده سیستم ایمنی ، مانند مواردی که افراد برای سرطان یا آرتریت روماتوئید مصرف می کنند ، در موارد نادر می تواند منجر به میوکاردیت شود.

فاکتورهای محیطی

تابش و قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین ، مانند سرب ، ممکن است باعث میوکاردیت شود.

علائم التهاب قلب

همانطور که گفته شد هر یک از التهابات قلب علائمی دارد که در ادامه به آن ها اشره خواهیم کرد.

آندوکاردیت

علائم آندوکاردیت عبارتند از:

  • تب و لرز
  • سرفه کردن
  • درد قفسه سینه
  • خون در ادرار
  • درد شکم
  • تنگی نفس
  • از دست دادن اشتها
  • عرق شبانه

میوکاردیت

بنیاد میوکاردیت بیان می کند که بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری هیچ علائمی ندارند و گاهی علائم آنها دلایل دیگری را نشان می دهد. علائم رایج عبارتند از:

  • سبکی سر
  • خستگی
  • تورم در پا ، مچ پا ، پاها و دست ها
  • درد یا فشار قفسه سینه
  • تنگی نفس
  • تپش قلب ، که احساس می کنید ضربان قلب خود را از دست داده اید و یاقلب شما خیلی سریع می تپد. 
  • از دست دادن هوشیاری ناگهانی

پریکاردیت

علائم رایج پریکاردیت حاد شامل تب و درد ناگهانی قفسه سینه است. علائم دیگر بیماری حاد عبارتند از:

  • سرفه کردن
  • ضعف
  • مشکل تنفس
  • تپش قلب

AHA اضافه می کند که پریکاردیت مداوم اغلب باعث:

  • سرفه کردن
  • تنگی نفس
  • خستگی
  • افراد همچنین ممکن است هنگام نفس عمیق کشیدن یا خم شدن به جلو دردشان بیشتر شود.
تشخیص و درمان التهاب قلب

نحوه تشخیص التهاب قلب

علائم و نشانه ها در افراد مبتلا به التهاب قلب بسیار متفاوت است. به همین دلیل تشخیص این بیماری دشوار است. موسسه ملی قلب ، ریه و خون (NHLBI) روش های زیر را برای دستیابی به تشخیص لیست می کنند:

بررسی سابقه پزشکی : این می تواند نشان دهد که آیا یک فرد دارای عوامل خطر برای بیماری است. همچنین می تواند مشخص کند که آیا فرد اخیراً بیماری ای داشته که باعث ایجاد علائم شده باشد.

معاینه فیزیکی : این معاینه شامل گوش دادن به قلب و بررسی ورم پاها است.

روش ها : این روش ها ممکن است شامل نوار قلب باشد که فعالیت الکتریکی قلب را نشان می دهد. همچنین ممکن است شامل اکوکاردیوگرام باشد ، که تصویری از اندازه ، شکل و توانایی عملکرد قلب ایجاد می کند.

آزمایش خون : این آزمایشات ممکن است شامل آزمایشاتی باشد که ویروس ، باکتری یا قارچ دقیق ایجاد کننده التهاب را مشخص می کند.

سایر آزمایشات : سایر انواع آزمایش می توانند وجود بیماری دیگری را که ممکن است باعث ایجاد علائم شود ، رد کنند. به عنوان نمونه آزمایش مارکرهای خونی بیماری خودایمنی است.

درمان التهاب قلب

طبق NHLBI ، موارد خفیف پریکاردیت و میوکاردیت ممکن است بدون درمان برطرف شوند. در زیر داروها و روشهایی که پزشکان برای معالجه سایر موارد استفاده می کنند آورده شده است.

داروها

موارد زیر داروهای اندوکاردیت است:

  • آنتی بیوتیک : این موارد عفونت های باکتریایی را درمان می کنند.
  • داروهای ضد قارچ : پزشکان از آنها برای درمان عفونت های قارچی استفاده می کنند.
  • رقیق کننده های خون : اینها داروهای انتخابی برای برخی از انواع آندوکاردیت هستند.

داروهای میوکاردیت عبارتند از:

  • داروهای نارسایی قلبی : این داروها که شامل بتا بلاکرها هستند ، کار قلب را کاهش می دهند. پزشکان آنها را هنگامی تجویز می کنند که نارسایی قلبی یک عارضه باشد.
  • کورتیکواستروئیدها : این داروهای سریع اثر باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن می شوند. پزشکان ممکن است این موارد را برای شما تجویز کنند ، درصورتی که یک بیماری خود ایمنی مانند لوپوس باعث میوکاردیت شود.
  • ایمونوگلوبولین داخل وریدی : به کنترل پاسخ التهابی و ایمنی بدن کمک می کند.

موارد زیر داروهای پریکاردیت است:

  • عوامل ضد التهاب : اینها می توانند التهاب حاصل از پریکاردیت را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به آسپرین و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن اشاره کرد.
  • کورتیکواستروئیدها : پزشکان از این موارد به عنوان گزینه جایگزین استفاده می کنند ، درصورتی که فرد قادر به مصرف NSAID ها نباشد یا به خوبی پاسخ ندهد.
  • ایمونوگلوبولین داخل وریدی : اگر فردی دچار بیماری خود ایمنی مانند لوپوس باشد ، این گزینه درمانی است.

روش های درمانی دیگر

پزشکان ممکن است این روش های درمانی را در نظر بگیرند:

  • پریکاردیوسنتز : با این روش پزشک مایعات اضافی موجود در پریکارد را از بین می برد.
  • جراحی : این یک انتخاب درمانی برای رسیدگی به آسیب های ناشی از آندوکاردیت است. روش های جراحی ممکن است شامل برداشتن بافت آلوده یا بازسازی بافت قلب باشد.
  • بازسازی دریچه قلب : همانطور که از نامش پیداست ، در طی این روش ، جراحان یک دریچه معیوب را ترمیم می کنند.
  • تعویض دریچه قلب : این جراحی قلب باز شامل تعویض دریچه بیمار با دریچه ای است که معمولاً از مواد مصنوعی یا بافت حیوانی تشکیل شده است.

چگونه می توان از التهاب قلب جلوگیری کرد؟

راهکارهای جلوگیری از آندوکاردیت در کاهش احتمال عفونت باکتریایی است. NHLBI موارد زیر را برای جلوگیری از آندوکاردیت توصیه می کند:

بهداشت دندان را حفظ کنید : این شامل مسواک زدن روزانه و نخ دندان کشیدن دندان ، همراه با مراجعه منظم به دندانپزشک است. عفونت باکتریایی در لثه و دندان می تواند وارد جریان خون شده و به قلب برود ، در آنجا می تواند باعث آندوکاردیت شود.

از مصرف داروهای داخل وریدی غیرقانونی پرهیز کنید : افرادی که به این عمل متوسل می شوند شیوع عفونت بیشتری دارند. همانند عفونت های لثه ، جریان خون می تواند آنها را به قلب منتقل کند.

قبل از اقدامات پزشکی خاص آنتی بیوتیک مصرف کنید : اگر فردی در معرض خطر آندوکاردیت باشد ، پزشک ممکن است این روش را برای کاهش احتمال عفونت توصیه کند.

پوست را تمیز نگه دارید : این شامل استحمام منظم و همچنین شستن فوری جوش ها برای جلوگیری از عفونت است.

در صورت ابتلا به دیابت ، سطح قند خون را کنترل کنید : سطح بالای قند می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت شود.

روش های پیشگیری از میوکاردیت و پریکاردیت 

پیشگیریاز میوکاردیت و پریکاردیت اغلب سخت است ، اما غیرممکن نیست. با این حال ، این اقدامات می توانند خطر میوکاردیت را کاهش دهند:

  • اجتناب از مصرف کوکائین و آمفتامین
  • کنترل عوامل خطر برای ابتلا به اچ آی وی ، مانند داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم و غیره

خلاصه

یک عفونت یا آسیب در بدن می تواند باعث التهاب شود با این حال ، هنگامی که التهاب در قلب رخ می دهد ، می تواند باعث آسیب شود ، که گاهی اوقات منجر به علائم جدی می شود. افرادی که آسیب خفیف دارند ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. از طرف دیگر ، افراد با آسیب متوسط تا شدید می توانند از داروهای خاص یا روش های جراحی بهره مند شوند. کاهش خطر یا جلوگیری از عفونت های باکتریایی به طور کامل بهترین راه پیشگیری از التهاب قلب است.

پس از بروز التهاب قلب چه کنیم ؟

پس از بروز التهاب قلب مهمترین نکته استراحت کردن است. نداشتن استراحت کافی ممکن است سبب  عواقب دراز مدت برای دریچه های قلب و عضلات شود. 

ورزش کنید،داشتن فعالیت بدنی سبب حفظ رویه و بهبود سلامتی جسم می شود با مشورت پزشک خود فعالیت های بدنی مناسب را انجام دهید. 


دیدگاه کاربران

0 دیدگاه
    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    instagram logo call button