شماره تماس رزرو نوبت
نارسایی قلب، که گاهی اوقات به عنوان نارسایی احتقانی قلب شناخته می شود، زمانی اتفاق می افتد که عضله قلب خون را به اندازه کافی خوب پمپ نمی کند. برخی شرایط خاص مانند، تنگی عروق قلب ( بیماری عروق کرونر ) یا فشار خون بالا، به تدریج قلب را بیش از حد ضعیف یا سفت می کند تا بتواند به طور موثر پر و پمپ شود.
آنچه در این مقاله می خوانید :
همه شرایطی که منجر به نارسایی قلبی می شوند قابل برگشت نیستند، اما روش های درمانی می توانند علائم و نشانه های نارسایی قلبی را بهبود بخشیده و به افزایش طول عمر کمک کنند. تغییر در سبک زندگی – مانند ورزش ، کاهش سدیم رژیم غذایی، کنترل استرس و کاهش وزن – می تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد.
یکی از راه های جلوگیری از نارسایی قلبی پیشگیری و کنترل شرایطی است که باعث نارسایی قلبی می شوند، مانند بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا، دیابت یا چاقی.
نارسایی قلبی می تواند در سمت چپ (بطن چپ) ، سمت راست (بطن راست) یا هر دو طرف قلب شما باشد. به طور کلی ، نارسایی قلبی از سمت چپ ، بخصوص بطن چپ (محفظه اصلی پمپاژ ) قلب شما شروع می شود.
در نارسایی قلب، محفظه های اصلی پمپاژ قلب (بطن ها) ممکن است سفت شوند و به درستی بین ضربان ها پر نشوند. در برخی موارد از نارسایی قلبی، ممکن است عضله قلب آسیب دیده و ضعیف شود و بطن ها تا حدی کشیده شده (گشاد شوند) که قلب نتواند خون را به طور موثر در سراسر بدن پمپ کند. با گذشت زمان ، قلب دیگر نمی تواند خواسته های طبیعی را که برای انتقال خون به بقیه بدن وجود دارد دنبال کند.
کسر تخلیه / کسر جهشی یا (Ejection Fraction )، به معنی درصدی از خون داخل قلب در حال استراحت است که با انقباض قلب از آن خارج می شود. این عدد به صورت غیر مستقیم نشان دهنده کفایت و قدرت انقباض عضلات قلب است. به عنوان مثال اگر 100 سی سی خون داخل قلب باشد و با انقباض قلب 60 سی سی آن از قلب خارج شود ، کسر جهشی این قلب 60 درصد خواهد بود.
در افراد با قلب سالم، به صورت میانگین 140 سی سی خون در زمان استراحت داخل قلب وجود دارد که با انقباض قلب، حدود 70 تا 80 سی سی آن وارد بدن می شود. لذا مقدار کسر جهشی در قلب سالم بین 55 تا 70 درصد می تواند باشد (7±62 درصد).
اما نارسایی قلبی حتی با کسر تخلیه طبیعی نیز می تواند رخ دهد. اگر عضله قلب بخاطر شرایطی مانند فشار خون بالا سفت شود، این اتفاق می افتد.
همچنین مشاهده کنید : نارسایی دریچه آئورت
| نوع نارسایی | شرح |
|---|---|
| نارسایی قلب – سمت چپ | مایعات ممکن است در ریه های فرد بالا رفته و باعث تنگی نفس شود. |
| نارسایی قلب – سمت راست | مایعات ممکن است به داخل شکم، یا پاهای فرد رفته باعث تورم شود. |
| نارسایی سیستولیک قلب | بطن چپ نمی تواند به شدت منقبض شود، این نشانه یک اشکال در پمپاژ است. کاهش کسر جهشی قلب |
| نارسایی دیاستولیک قلب | بطن چپ نمی تواند به درستی شل و یا کامل پر شود، این نشانه یک اشکال در عضلات قلب است. کسر جهشی قلب طبیعی یا بیشتر |
نارسایی قلب اغلب پس از آسیب رساندن یا ضعیف شدن قلب به دلیل بیماری های دیگر ایجاد می شود. با این وجود برای ایجاد نارسایی قلب نیازی به تضعیف قلب نیست. اگر قلب بیش از حد سفت شود نیز ممکن است نارسایی رخ دهد.
نارسایی قلبی می تواند مداوم باشد (مزمن) ، یا ممکن است وضعیت شما به طور ناگهانی (حاد) شروع شود.
هر یک از شرایط زیر می تواند به قلب شما آسیب برساند یا قلب را تضعیف کند و باعث نارسایی قلبی شود. برخی از اینها می توانند بدون اینکه شما بدانید وجود داشته باشند:
بیماری عروق کرونر شایعترین شکل بیماری قلبی و شایعترین علت نارسایی قلبی است. این بیماری در اثر تجمع رسوبات چربی (پلاک) در عروق شما ایجاد می شود که جریان خون را کاهش می دهد و می تواند منجر به حمله قلبی شود.
اگر فشار خون شما بالا باشد ، قلب شما باید بیشتر از آنچه که لازم است کار کند تا خون در بدن شما جریان یابد. با گذشت زمان، این کار اضافی می تواند عضله قلب شما را خیلی سفت یا ضعیف کند تا بتواند خون را به طور موثر پمپ کند.
دریچه های قلب شما جریان خون را در مسیر مناسب از طریق قلب حفظ می کنند. دریچه آسیب دیده – به دلیل نقص قلب ، بیماری عروق کرونر یا عفونت قلبی – قلب شما را مجبور به کار بیشتر می کند ، که می تواند به مرور زمان آن را ضعیف کند.
آسیب به عضله قلب (کاردیومیوپاتی) می تواند دلایل زیادی داشته باشد، از جمله چندین بیماری، عفونت، سوءمصرف الکل و اثر سمی داروها، مانند کوکائین یا برخی از داروهایی که برای شیمی درمانی استفاده می شود. عوامل ژنتیکی نیز می توانند نقش داشته باشند.
میوکاردیت التهاب عضله قلب است. این بیماری معمولاً توسط ویروسی از جمله COVID-19 ایجاد می شود و می تواند به نارسایی قلبی سمت چپ منجر شود.
اگر قلب و محفظه ها یا دریچه های آن به درستی تشکیل نشده باشد ، قسمت های سالم قلب شما باید بیشتر کار کنند تا خون از طریق قلب پمپاژ شود، که به نوبه خود ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود.
ریتم غیر طبیعی قلب ممکن است باعث تپش قلب شما شود و کار اضافی برای قلب شما ایجاد کند. ضربان قلب آهسته ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود.
بیماری های مزمن، مانند دیابت، اچ آی وی، پرکاری تیروئید، کم کاری تیروئید یا تجمع آهن (هموکروماتوز) یا پروتئین (آمیلوئیدوز)، نیز ممکن است در نارسایی قلبی نقش داشته باشد.
از دلایل نارسایی حاد قلبی می توان به ویروس هایی که به عضله قلب حمله می کنند، عفونت های شدید، واکنش های آلرژیک، لخته شدن خون در ریه ها، استفاده از داروهای خاص یا هر بیماری که کل بدن را تحت تأثیر قرار می دهد اشاره کرد.
هر چیزی که خطر ابتلا به بیماری شما را افزایش دهد، عامل خطر نامیده می شود. یک عامل خطرزا ممکن است برای ایجاد نارسایی قلبی کافی باشد، اما ترکیبی از عوامل نیز میزان خطر را افزایش می دهد. اگر فکر می کنید در معرض خطر هستید با پزشک خود صحبت کنید. عوامل خطر عبارتند از:
فشار خون بالا: اگر فشار خون بالا باشد قلب شما بیش از آنچه که لازم است کار می کند.
بیماری عروق کرونر: عروق باریک ممکن است میزان خون غنی از اکسیژن در قلب شما را محدود کنند و در نتیجه عضله قلب ضعیف شود.
حمله قلبی: حمله قلبی نوعی بیماری کرونر است که به طور ناگهانی اتفاق می افتد. آسیب به عضله قلب شما در اثر حمله قلبی ممکن است به این معنی باشد که قلب شما دیگر نمی تواند آنطور که باید پمپ کند.
دیابت: ابتلا به دیابت خطر ابتلا به فشار خون و بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد.
همچنین مشخص شده است که برخی از داروهای دیابت مانند، داروهای دیابت روزیگلیتازون (آواندیا) و پیوگلیتازون (اکتوس) خطر ابتلا به نارسایی قلبی را در برخی افراد افزایش می دهد. مصرف این داروها را خود به خود متوقف نکنید. اگر آنها را مصرف می کنید ، با دکتر خود در مورد نیاز به ایجاد تغییر در این مورد مشورت کنید.
داروهای خاص: برخی از داروها ممکن است منجر به نارسایی قلبی یا مشکلات قلبی شوند. داروهایی که ممکن است خطر مشکلات قلبی را افزایش دهند شامل داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) هستند. داروهای خاص بیهوشی ؛ برخی از داروهای ضد آریتمی داروهای خاصی که برای درمان فشار خون بالا، سرطان، بیماری های خون، شرایط عصبی، شرایط روانپزشکی، بیماری های ریوی، شرایط اورولوژی، شرایط التهابی و عفونت استفاده می شود و سایر داروهای تجویز شده و بدون نسخه.
مصرف داروهای خود را قطع نکنید. اگر در مورد داروهایی که مصرف می کنید سوالی دارید، با پزشک خود درمورد اینکه آیا او تغییراتی را توصیه می کند یا نه، صحبت کنید.
آپنه خواب: عدم توانایی در تنفس صحیح هنگام خواب شبانه منجر به کاهش سطح اکسیژن خون و افزایش خطر ریتم غیر طبیعی قلب می شود. هر دوی این مشکلات می توانند قلب را ضعیف کنند.
نقص مادرزادی قلب: برخی از افراد مبتلا به نارسایی قلبی با نقص ساختاری قلب به دنیا آمدند.
بیماری دریچه ای قلب: خطر ابتلا به نارسایی قلبی در افراد مبتلا به بیماری دریچه ای قلب بیشتر است.
ویروس ها: یک عفونت ویروسی ممکن است به عضله قلب شما آسیب برساند.
مصرف الکل: نوشیدن بیش از حد الکل می تواند عضلات قلب را ضعیف کرده و منجر به نارسایی قلبی شود.
مصرف دخانیات: استفاده از دخانیات می تواند خطر ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش دهد.
چاقی: افرادی که چاق هستند بیشتر در معرض نارسایی قلبی قرار دارند.
ضربان های قلب نامنظم: این ریتم های غیر طبیعی، به خصوص اگر بسیار مکرر و سریع باشند، می توانند عضله قلب را ضعیف کرده و باعث نارسایی قلبی شوند.
علائم و نشانه های نارسایی قلبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اگر به نارسایی قلبی مبتلا باشید، چشم انداز سلامت و حیات شما به علت و شدت آن، سلامت کلی شما و سایر عوامل مانند سن شما بستگی دارد. عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:
نارسایی قلبی می تواند جریان خون در کلیه ها را کاهش دهد ، که در صورت عدم درمان در نهایت باعث نارسایی کلیه می شود. آسیب کلیه در اثر نارسایی قلبی برای درمان نیاز به دیالیز دارد.
دریچه های قلب شما که جریان خون را در مسیر مناسب حفظ می کنند، ممکن است در صورت بزرگ شدن قلب یا فشار قلب در اثر نارسایی قلبی، عملکرد درستی نداشته باشند.
مشکلات ریتم قلب (آریتمی) می تواند عارضه بالقوه نارسایی قلبی باشد.
نارسایی قلبی می تواند منجر به تجمع مایعات شود که فشار زیادی به کبد وارد می کند. این تجمع مایع می تواند منجر به ایجاد زخم شود که عملکرد صحیح کبد را برای شما دشوار می کند.
علائم و عملکرد قلب برخی از افراد با درمان مناسب بهبود می یابد. با این حال، نارسایی قلبی می تواند زندگی را تهدید کند. افراد مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است علائم شدیدی داشته باشند و برخی از آنها ممکن است نیاز به پیوند قلب یا حمایت با دستگاه کمکی بطن داشته باشند.
کلید جلوگیری از نارسایی قلبی کاهش عوامل خطرزا است. با ایجاد تغییر در سبک زندگی همراه با داروهای مورد نیاز، می توانید بسیاری از عوامل خطر بیماری های قلبی، مانند فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر را کنترل کرد یا از بین برد. تغییراتی در سبک زندگی که می توانید برای جلوگیری از نارسایی قلبی ایجاد کنید شامل موارد زیر است:
برای تشخیص نارسایی قلبی، پزشک شرح حال دقیق فرد را می پرسد، علائم را بررسی می کند و معاینه فیزیکی انجام می دهد. پزشک همچنین وجود عوامل خطرزا مانند فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر یا دیابت را بررسی می کند.
با استفاده از استتوسکوپ ( گوشی پزشکی)، پزشک می تواند به علائم احتقان ریه ها گوش دهد. همچنین استتوسکوپ می تواند صداهای غیرطبیعی قلب را که می تواند نارسایی قلبی را نشان دهند، آشکار می کند. پزشک ممکن است وریدهای گردن را بررسی کرده و از نظر تجمع مایعات در شکم و پاها فرد را بررسی کند. پس از معاینه فیزیکی ، پزشک ممکن است برخی از این آزمایشات را نیز تجویز کند:
پزشک ممکن است از آزمایش خون استفاده کند تا علائم بیماری هایی را که می توانند بر قلب تأثیر بگذارند، بررسی کند.
اگر تشخیص بعد از آزمایش های دیگر قطعی نباشد، ممکن است پزشک یک ماده شیمیایی به نام N-terminal pro-B-type natriuretic peptide (NT-proBNP) را بررسی کند. BNP عمدتا توسط بطن چپ قلب ( قسمت اصلی پمپاژ خون) تولید می شود و میزان آن به فشار و حجم خون و میزان کارکرد قلب برای پمپاژ خون بستگی دارد. زمانی که شخص دچار نارسایی قلبی می گردد، سطح BNP در خون او به طور قابل توجهی بالاتر از سطح طبیعی است. این وضعیت نشان می دهد که قلب نسبت به قبل سخت تر کار می کند و در پمپاژ خون مشکل دارد.
این آزمایش فعالیت الکتریکی قلب شما را از طریق الکترودهای متصل به پوست ثبت می کند. که به پزشک کمک می کند مشکلات ریتم قلب و آسیب به قلب شما را تشخیص دهد.
در اکوکاردیوگرام از امواج صوت برای تولید تصویری از قلب استفاده می شود. این آزمایش می تواند به پزشکان کمک کند تا اندازه و شکل قلب را در کنار هرگونه ناهنجاری مشاهده کنند. اکوکاردیوگرام کسر جهشی را که عدد مهمی در میزان پمپاژ خون قلب است نیز اندازه گیری می کند. ازکسر جهشی برای کمک به طبقه بندی نارسایی قلبی و راهنمایی درمان استفاده می شود.
آزمایش های استرس سلامت قلب را با نحوه پاسخگویی قلب در برابر فشار اندازه گیری می کنند. ممکن است از شما خواسته شود در حالی که به دستگاه نوار قلب متصل هستید ، بر روی تردمیل راه بروید ، یا ممکن است دارویی به صورت داخل وریدی دریافت کنید که قلب شما را شبیه ورزش تحریک می کند.
گاهی اوقات می توان تست استرس را هنگام پوشیدن ماسکی انجام داد که توانایی قلب و ریه های شما را برای گرفتن اکسیژن و تنفس دی اکسید کربن اندازه گیری می کند. اگر پزشک در هنگام ورزش می خواهد تصاویر قلب شما را نیز ببیند ، ممکن است در حین آزمایش از روش های تصویربرداری برای تجسم قلب شما استفاده کند.
تصاویر اشعه ایکس به پزشک کمک می کند تا وضعیت ریه ها و قلب شما را ببیند. پزشک همچنین می تواند از اشعه ایکس برای تشخیص شرایط دیگری غیراز نارسایی قلبی استفاده کند که ممکن است علائم و نشانه های شما را توضیح دهد.
در سی تی اسکن، فرد روی یک میز در داخل دستگاه دراز می کشید. یک حلقه اشعه ایکس در داخل دستگاه به دور بدن شما می چرخد و تصاویر قلب و سینه شما را جمع می کند.
در MRI ، فرد روی یک میز درون دستگاه طولانی لوله ای دراز می کشد که یک میدان مغناطیسی تولید می کند و ذرات اتمی را در برخی از سلول های شما تراز می کند. امواج رادیویی به سمت این ذرات تراز شده پخش می شوند و سیگنالهایی تولید می کنند که تصاویری از قلب شما ایجاد می کنند.
در این آزمایش، یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) به داخل رگ خونی در کشاله ران یا بازو وارد شده و از طریق آئورت به داخل عروق کرونر هدایت می شود. رنگ تزریق شده از طریق کاتتر باعث می شود که عروق تأمین کننده قلب شما از طریق اشعه ایکس قابل مشاهده باشد و به پزشکان کمک می کند تا انسداد را تشخیص دهند.
در این آزمایش، پزشک یک طناب بیوپسی کوچک و قابل انعطاف را به داخل رگ گردن یا کشاله ران شما وارد می کند و تکه های کوچکی از عضله قلب را نمونه برداری می کند. این آزمایش ممکن است برای تشخیص انواع خاصی از بیماری های عضله قلب که باعث نارسایی قلبی می شوند، انجام شود.
نتایج این آزمایشات به پزشکان کمک می کند تا علت علائم و نشانه های بیمار را تشخیص دهند و برنامه ای برای درمان قلب فرد تهیه کنند. برای تعیین مناسب ترین روش درمانی برای بیمار، پزشکان می توانند نارسایی قلب را با استفاده از دو سیستم طبقه بندی کنند:
این روش که مبتنی بر علائم است، نارسایی قلبی را در چهار کلاس طبقه بندی می کند. در نارسایی قلبی کلاس یک فرد هیچ علائمی ندارد. در نارسایی قلبی کلاس دو، فرد می تواند فعالیت های روزمره را بدون مشکل انجام دهد، اما وقتی خود را تحریک می کند، پیچیده یا خسته می شود. در نارسایی قلبی کلاس سه فرد در تکمیل فعالیتهای روزمره مشکل خواهد داشت و در کلاس چهار این مشکلات شدیدترین حالت است و فرد حتی در حالت استراحت نیز تنگی نفس دارد.
این سیستم طبقه بندی مبتنی بر مرحله بیماری است و از حروف A تا D برای این طبقه بندی استفاده می کند. این سیستم شامل دسته ای برای افرادی است که در معرض خطر نارسایی قلبی قرار دارند.
فردی که چندین فاکتور خطر برای نارسایی قلبی دارد، اما علائم و نشانه هایی از نارسایی قلبی ندارد، مرحله A است. فردی که بیماری قلبی دارد، اما علائم و نشانه های نارسایی قلبی ندارد، مرحله B است. کسی که بیماری قلبی دارد و تجربه علائم یا نشانه های نارسایی قلبی را نیز دارد مرحله C است. فردی با نارسایی قلبی پیشرفته که به درمان های تخصصی نیاز دارد مرحله D است.
پزشکان از این سیستم طبقه بندی برای شناسایی عوامل خطر افراد و شروع درمان زودرس و تهاجمی تر برای کمک به جلوگیری یا تأخیر در نارسایی قلبی استفاده می کنند.
این سیستم های طبقه بندی از یکدیگر مستقل نیستند. پزشکان اغلب از هردوی آنها برای کمک به تصمیم گیری در مورد مناسب ترین گزینه های درمانی استفاده می کند. اگر می خواهید از شدت نارسایی قلبی خود را مطلع باشید، از پزشک خود در مورد مرحله بیماری خود سوال کنید. پزشک می تواند به شما در توضیح مرحله و برنامه ریزی درمان شما بر اساس شرایط کمک کند.
نارسایی قلبی یک بیماری مزمن است که نیاز به مدیریت مادام العمر دارد. با این حال، با درمان علائم و نشانه های نارسایی قلبی می توانند بهبود یابند، و قلب گاهی اوقات قوی می شود. درمان ممکن است به شما کمک کند تا بیشتر زندگی کنید و احتمال مرگ ناگهانی را کاهش دهید.
پزشکان گاهی اوقات می توانند با درمان علت اصلی نارسایی قلبی را اصلاح کنند. به عنوان مثال، ترمیم دریچه قلب یا کنترل ریتم سریع قلب ممکن است نارسایی قلبی را معکوس کند. اما برای بیشتر افراد، درمان نارسایی قلبی شامل ترکیبی از داروهای مناسب و در بعضی موارد، استفاده از دستگاه هایی است که به ضربان قلب و انقباض صحیح آن کمک می کنند.
پزشکان معمولاً با ترکیبی از داروها نارسایی قلبی را درمان می کنند. بسته به علائم، ممکن است یک یا چند دارو مصرف کنید، از جمله:
این داروها به افراد مبتلا به نارسایی سیستولیک قلب کمک می کند تا عمر طولانی تری داشته و احساس بهتری داشته باشند. مهار کننده های ACE نوعی گشادکننده عروق هستند. دارویی که رگ های خونی را برای کاهش فشار خون، بهبود جریان خون و کاهش بار کار بر روی قلب گسترش می دهد.
این داروها که شامل لوزارتان و والزارتان هستند، دارای مزایای مشابه مهار کننده های ACE هستند. آنها ممکن است برای افرادی که تحمل مهارکننده های ACE را ندارند، یک گزینه جایگزین باشند.
این دسته از داروها نه تنها ضربان قلب شما را کند می کنند و فشار خون را کاهش می دهند بلکه در صورت نارسایی سیستولیک قلب، بخشی از آسیب به قلب شما را محدود یا معکوس می کنند.
این داروها خطر برخی از ریتم های غیر طبیعی قلب را کاهش می دهند و احتمال مرگ غیرمنتظره را پایین می آورند. مسدود کننده های بتا ممکن است علائم و نشانه های نارسایی قلبی را کاهش دهند، عملکرد قلب را بهبود بخشند و به فرد در داشتن زندگی طولانی تر کمک کنند.
ادرارآورها باعث می شوند ادرار بیشتری داشته باشید و از تجمع مایعات در بدن جلوگیری می کنند. داروهای مُدِر، مانند فوروزماید (Lasix )، مایعات موجود در ریه ها را نیز کاهش می دهد، در نتیجه کمک می کند فرد راحت تر نفس بکشد.
از آنجا که داروهای ادرارآور باعث از دست رفتن پتاسیم و منیزیم در بدن می شوند، ممکن است پزشک مکمل های این مواد معدنی را نیز تجویز کند. اگر از داروی ادرارآور استفاده می کنید، پزشک احتمالا با آزمایش منظم خون میزان پتاسیم و منیزیم را در خون شما کنترل می کند.
این داروها شامل اسپیرونولاکتون (آلداکتون) و الپرنون (اینسپرا) هستند. این ها نیز جزو داروهای مُدِر با خاصیت حفظ پتاسیم هستند، همچنین دارای خواص دیگری نیز هستند، که ممکن است به افراد مبتلا به نارسایی شدید سیستولیک قلب کمک کند تا عمر طولانی تری داشته باشند.
برخلاف برخی دیگر از داروهای ادرارآور، اسپیرونولاکتون و اپلرونون می توانند سطح پتاسیم موجود در خون را به سطح خطرناکی برسانند، بنابراین در صورت نگرانی در خصوص افزایش پتاسیم خون با پزشک خود صحبت کنید و در صورت نیاز در مصرف مواد غذایی سرشار از پتاسیم تغییراتی ایجاد کنید.
این ها داروهای داخل وریدی هستند که در بیمارستان برای بیماران با نارسایی شدید قلب، برای بهبود عملکرد پمپاژ قلب و حفظ فشار خون استفاده می شوند.
این دارو که به آن دیجیتال ( دیژیتال) نیز گفته می شود، قدرت انقباضات عضله قلب شما را افزایش می دهد. همچنین باعث کاهش ضربان قلب می شود. دیگوکسین علائم نارسایی قلبی را در نارسایی سیستولیک قلب کاهش می دهد. همچنین ممکن است به کسی مبتلا به مشکل ریتم قلب مانند فیبریلاسیون دهلیزی است تجویز شود.
برای درمان نارسایی ممکن است لازم باشد دو یا چند دارو مصرف شود. پزشک ممکن است داروهای قلبی دیگری را نیز همراه با داروهای نارسایی قلبی تجویز کند؛ مانند نیترات برای درد قفسه سینه، استاتین برای کاهش کلسترول یا داروهای رقیق کننده خون برای جلوگیری از لخته شدن خون. ممکن است لازم باشد پزشک مرتبا دوزهای دارو را تنظیم کند، خصوصا هنگامی که شخص تازه داروی جدیدی را شروع کرده یا شرایط وی رو به وخامت است.
در صورت بروز علائم نارسایی قلبی ممکن است در بیمارستان بستری شوید. هنگامی که در بیمارستان هستید، ممکن است داروهای اضافی برای کمک به پمپاژ بهتر قلب و تسکین علائم خود دریافت کنید. همچنین ممکن است اکسیژن اضافی را از طریق ماسک یا لوله های کوچکی که در بینی قرار داده شده دریافت کنید. اگر نارسایی شدید قلبی دارید، ممکن است نیاز به استفاده طولانی مدت از اکسیژن مکمل داشته باشید.
در بعضی موارد ، پزشکان برای درمان مشکل اساسی که منجر به نارسایی قلبی شده است، جراحی را توصیه می کنند. برخی از درمان هایی که در افراد خاص مورد مطالعه و استفاده قرار می گیرد عبارتند از:
اگر رگ های قلب شدیدا مسدود شده و در نارسایی قلبی نقش داشته باشد، پزشک ممکن است جراحی بای پس عروق کرونر را توصیه کند. در این روش، رگ های خونی از پا، بازو یا سینه گرفته می شود و یک شریان مسدود شده در قلب را دور می زنند تا خون آزادانه تر به سمت قلب جریان یابد.
اگر دریچه قلب معیوب باعث نارسایی شخص شود، ممکن است پزشک تعمیر یا تعویض دریچه را توصیه کند. جراح می تواند دریچه اصلی را اصلاح کند تا بازگشت جریان خون به عقب برطرف شود. جراحان همچنین می توانند با اتصال مجدد لَت های دریچه یا برداشتن بافت اضافی دریچه، دریچه را ترمیم کنند تا لَت ها محکم بسته شوند. بعضی اوقات تعمیر دریچه شامل تنگ یا تعویض حلقه دور دریچه (آنولوپلاستی) است.
تعویض دریچه در صورت عدم امکان تعمیر آن انجام می شود. در جراحی تعویض دریچه، دریچه آسیب دیده با دریچه مصنوعی (پروتز) تعویض می شود. اکنون می توان انواع خاصی از ترمیم یا تعویض دریچه قلب را بدون جراحی قلب باز، با استفاده از روشهای جراحی با حداقل تهاجم یا کاتتریزاسیون قلب انجام داد.
ICD وسیله ای شبیه ضربان ساز قلب است. با سیم هایی که از طریق رگ ها به قلب منتقل می شوند، زیر پوست قفسه سینه کاشته می شود. ICD ریتم قلب را کنترل می کند. اگر قلب با یک ریتم خطرناک شروع به ضربان کند، یا اگر ضربان قلب متوقف شود، ICD سعی می کند تا به سرعت ضربان قلب را آرام کند یا با شوک قلب را به ریتم طبیعی برگرداند. ICD همچنین می تواند به عنوان ضربان ساز عمل کند و در صورت کند شدن ضربان، سرعت ضربان قلب را تسریع کند.
یک ضربان ساز دو بطنی، تکانه های الکتریکی به موقع را به هر دو محفظه تحتانی قلب (بطن چپ و راست) می فرستد تا آنها به روشی کارآمدتر و هماهنگ تر پمپاژ شوند.
بسیاری از افراد مبتلا به نارسایی قلبی در سیستم الکتریکی قلب خود مشکلاتی دارند که باعث ضعف عضله قلب آنها می شود. این انقباض عضلانی ناکارآمد ممکن است باعث بدتر شدن نارسایی قلبی شود. غالباً یک ضربان ساز دو بطنی همراه ICD برای افراد دارای نارسایی قلبی ترکیب می شود.
VAD ها به عنوان دستگاه پشتیبانی کننده مکانیکی گردش خون شناخته می شوند. این دستگاه یک پمپ مکانیکی قابل کاشت است که به پمپاژ خون از محفظه های پایین قلب (بطن ها) به بقیه بدن کمک می کند. VAD در شکم یا قفسه سینه کاشته می شود و به قلب متصل می شود تا به آن کمک کند خون را به بقیه بدن برسانید.
پزشکان ابتدا از پمپ های قلب برای زنده نگه داشتن نامزدهای پیوند قلب در زمان انتظار استفاده می کنند. این دستگاه همچنین ممکن است به عنوان جایگزینی برای پیوند استفاده شود. پمپ های قلبی کاشته شده می توانند کیفیت زندگی برخی از افراد مبتلا به نارسایی قلبی شدید را که واجد شرایط پیوند قلب، یا قادر به پیوند قلب نیستند یا منتظر قلب جدید هستند افزایش دهند.
برخی افراد چنان نارسایی دارند که جراحی یا داروها کمکی نمی کنند. ممکن است لازم باشد قلب بیمار با یک قلب سالم جایگزین شود.
پیوند قلب می تواند بقا و کیفیت زندگی برخی از افراد مبتلا به نارسایی شدید قلبی را بهبود بخشد. با این حال ، کاندیداهای پیوند اغلب باید مدتها منتظر بمانند تا اهدا کننده قلب مناسب پیدا شود. برخی از کاندیداهای پیوند در این دوره انتظار از طریق درمان دارویی یا دستگاه درمانی بهبود می یابند و می توانند از لیست انتظار پیوند خارج شوند.
پیوند قلب برای همه درمان مناسبی نیست. یک تیم از پزشکان در یک مرکز پیوند شما را ارزیابی می کنند تا تعیین کنند که آیا این روش برای شما ایمن و مفید هست یا نه.
دکتر محمد تقی پور در زمینه های آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی و استنتینگ عروق قلب و عروق محیطی و کاروتید، اکوکاردیوگرافی و نوار قلب و درمان سایر مشکلات قلبی آماده خدمت رسانی به بیماران گرامی می باشد.
دیدگاه کاربران
0 دیدگاه