تفاوت بین افیوژن پریکارد و تامپوناد قلبی

آب آوردن قلب یا افیوژن پریکارد در مواقعی ایجاد می شود که در قسمت آبشامه  قلب به صورت غیر طبیعی تجمع مایع رخ دهدو می‌تواند اثرات منفی روی عملکرد وسلامت قلب داشته باشد.رمانی که تجمع مایع در برون شامه قلب رخ دهد به طوری که همراه با فشار باشد باعث سوراخ شدگی برونشامه نیز می‌شود.به این حالت تامپوناد قلبی می‌گویند.دراین حالت قلب تحت فشار قرار گرفته و دچار اختلال عملکردی خواهدشد.در ادامه به بیان دقیق تر تفاوت بین افیوژن پریکارد و تامپوناد قلبی را در جزئیات بررسی خواهیم کرد.

تفاوت بین افیوژن پریکارد و تامپوناد قلبی از لحاظ علت ایجاد

افیوژن پریکارد:

  • ایدیوپاتیک
  • پریکاردیت حاد(به ویژه ویروسی ، بلکه قارچی ، سل یا باکتریایی)
  • بدخیمی
  • سندرم پس از قلب
  • اورمیه
  • اختلالات خود ایمنی
  • کم کاری تیروئید
  • نارسایی قلب راست
  • سرطان پریکارد
  • درصورتی که قلب درمیدان پرتو درمانی با سرطان باشد
  • نارسیایی کلیه(اورمی)
  • شیمی‌درمانی سرطان با داروهایی مانند داکسوروبیسین 
  • ایجاد زخم یا ضربه در نزدیکی قلب

تامپوناد قلبی:

  • پارگی دیواره قلب 
  • انفارکتوس میوکارد
  • ترومای قفسه سینه (تامپوناد تروماتیک قلبی)
  • کالبد شکافی آئورت
  • جراحی قلب (به عنوان مثال ، جراحی دریچه قلب ، عروق کرونر)
  • تومور
  • نارسایی مزمن کلیه (اورمی)
  • عمل جراحی با پس قلب
 

تفاوت بین افیژون پریکارد و تامپوناد قلبی در علائم بالینی

علائم بالینی افیوژن پریکارد:

در بسیاری از موارد در ابتدای تشکیل افیوژن پریکارد این بیماری فاقد علامت است اما با گذشت زمان و تجمع بیشتر مایع در آبشامه علائم بروز کرده و به مرور تشدید خواهد شد.

  • ناراحتی هنگام نفس کشیدن در حالت دراز کش(ارتوپنه)
  • دشواری در نفس کشیدن یا کوتاه شدن نفس
  • تپش قلب تند
  • حالت تهوع
  • سرفه
  • درد قفسه سینه که هنگام نفس کشیدن بیشتر هم می‌شود.
  • گرفتگی صدا
  • سکسکه

علائم بالینی تامپوناد قلبی:

  • شایع ترین علامت آن تنگی نفس است
  • عرق سرد
  • رنگ پریدگی
  • صدای قلب خفه شده
  • درد قفسه سینه(آنژین صدری)
  • گیجی
  • بی‌قراری
  • تپش قلب
  • افت فشار خون
  • رگ‌های متسع شده
  • حالت تهوع

نحوه تشخیص بیماری افیوژن پریکارد و تامپوناد قلبی

ابتدا پزشک به صورت فیزیکی و با استفاده از یک گوشی پزشکی صدای قلب را گوش می‌دهد. در صورتی که پریکارد ملتهب شده باشد صدای قلب به صورت گرفته ویا خش خش به گوش می‌رسد. به این حالت صدای قلب به اصطلاح فریکشن راب گفته می‌شود.

تصویربرداری از قفسه سینه که تجمعات مایعات قلب اگر کم باشد طبیعی به نظرخواهد رسید. در صورتی که مایع بیش از 250میلی لیتر تجمع پیدا کرده باشد،سایع قلب بزرگ می‌شود. زمینه ریه نیز معمولا واضح است.

نوار قلب که درآن ولتاژ QRS پایین است و تاکی کاردی سینوسی مشاهده می‌شود.

CT و MRI که در برخی مواقع استفاده می‌شوند و می‌توانند میزان آسیب پریکاردیت را ارزیابی کنند.همچنین هرچه افیوژن موضعی باشد این روش کمک بهتری برای شناخت آن است.

الکتروکاردیوگرام در تشخیص افیوژن پریکارد بسیار کاربرد دارد .کاردیولوژیست ها سعی می‌کنند در نورا الکتروکاردیو گرافی به دنبال الگوهایی باشند که کمک به تشخیص تامپوناد قلبی باشد.

روش‌های درمانی 

درمان بیماری افیوژن پریکارد

در ابتدا دارو‌های ضد التهاب تجویز می‌شود.درصورتی که این داروها درمان را حاصل نکنند و یا احتمال ایجاد تامپوناد باشد، کاردیولوژیست سایر روش‌ها را امتحان خواهد کرد.

زهکشی مایع روشی است که در ان یک سوزن  که در سر آن کاتتر قرار دارد وارد فضای پریکارد شده تا مایع از پریکارد بیرون کشیده شود.به این روش پریکاردیوسنتز گفته می‌شود. در هنگام انجام این روش پزشک از دستگاه الکتروکاردیوگرام به منظور پایش قلب کمک می‌گیرد. همچنین برای پیشگیری از تجمع مجدد مایع، به مدت چند روز سوزن و کاتتر در فضای پریکارد باقی‌ می‌ماند تا فضا کاملا زهشکی شود.

در برخی موارد برای صدمه پریکارد و زهشکی از جراحی قلب باز استفاده‌می‌شود.

روشی با نام اسکلروز بین پریکاردی روشی است که در آن لایه‌ها را بهم می‌چسبانند.در این روش محلولی درون فضای میان دو لایه‌ی پریکارد تزریق می‌شود که باعث می‌شود لایه‌هابهم بچسبند .  در‌صورتی‌که افیوژن به‌علت ســرطان ایجاد شده باشد از این روش استفاده می‌شود.

روش دیگر پریکارددیکتومی یا برداشتن پریکارد است.در این روش پریکارد یا بخشی از آن برداشته می‌شود.

درمان بیماری تامپوناد قلبی

بیماری تامپوناد قلبی می‌تواند بحران آفرین باشد در نتیجه افراد مبتلا باید سریعا تحت درمان قرارگیرند.

روش پریکاردیوسنتز اولین روشی است که برای درمان تامپوناد قلبی توصیه می‌شود. با این حال در حالت پیچیده نیازمند درمان جدی تری هستیم.

 درصورتی که پروسه درمان شامل تخلیه مایعات اضافی نیز باشد از روش پریکاردیکتومی استفاده‌می‌شودکه در آن بخشی از پریکارد برای کاهش فشار روی قلب برداشته می‌شود

روش توراکتومی نیز یک عمل جراحی پیچیده تر است که باعث تخلیه خون یا لخته خونی در اطراف قلب می‌شود.

 


دیدگاه کاربران

0 دیدگاه
    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    instagram logo call button