شماره تماس رزرو نوبت
شرایطی که در آن حداقل فشار (دیاستولیک) بیش از 120 میلی‌متر جیوه در یک فرد تشخیص داده شود، بحران فشارخون نامیده می‌شود. به‌طورکلی، درصورتی‌که از طریق معاینات بالینی – ابزاری، رنج حاد یک عضو هدف (قلب، سیستم عصبی، کلیه، سیستم عروقی) تشخیص داده شود، از یک اورژانس فشارخون صحبت می‌کنیم.
آنچه در این مقاله می خوانید :
در مرحله اول، ضروری است که فشار دراسرع‌وقت با استفاده از داروهای داخل وریدی در یک محیط پزشکی محافظت شده (مراقبت‌های ویژه) کاهش یابد. در مرحله دوم، مراقبت فوری پزشکی موردنیاز است، اما فشارخون را می‌توان طی 24 تا 48 ساعت کاهش داد، به طور طبیعی با نگه‌داشتن بیمار تحت نظارت دقیق.
اکثر بحران‌های فشارخون بالا در بیماران باسابقه شناخته شده فشارخون اتفاق می‌افتد. پرفشاری خون شریانی را می‌توان به‌عنوان اساسی یا اولیه تعریف کرد که علت آن شناخته نشده باشد. در موارد دیگر، با بیماری دیگری همراه است، به‌ویژه بیماری که باعث رنج سیستم عروقی یا پارانشیم کلیه می‌شود، مانند گلومرولونفریت.
از این می‌توان استنباط کرد که چگونه این بحران‌ها می‌توانند در هر سنی رخ دهند: از نوزادی با آسیب‌شناسی مادرزادی عروق کلیوی، تا کودکان مبتلا به گلومرولونفریت، تا زنان باردار جوان یا بیماران مسن مبتلا به تنگی شریان‌های کلیوی.
علائم و نشانه‌های بحران فشارخون بالا می‌تواند در مقادیر مختلف فشارخون در افراد ایجاد شود. این بستگی به سطح معمول این مقادیر در موضوع، زمان شروع و مدت‌زمان خود بحران دارد. اگر بیمار به طور معمول مقادیر فشارخون بالا نداشته باشد، ممکن است یک بحران فشارخون علامت‌دار با مقادیر بسیار پایین‌تر از دیگری که معمولاً از فشارخون مزمن شریانی رنج می‌برد، تجربه کند.
در میان علل بحران فشارخون نباید مصرف گاه‌به‌گاه یا عادتی مواد مخدر (آمفتامین، کوکائین، ال‌اس‌دی، اکستازی) را فراموش کرد که به دلیل تعداد زیاد و تنوع ترکیبات غیرقانونی، تشخیص و دوز آن در خون همیشه فوری و آسان نیست. همچنین تشخیص صحیح و ارزیابی درمان مناسب در این مورد نسبتاً دشوار است.
پنیرهای کهنه، شراب قرمز و داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای مرتبط با مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز که در موارد اضطراب و افسردگی استفاده می‌شوند نیز می‌تواند باعث افزایش شود. اما یکی از شایع‌ترین علل افزایش علامتی فشارخون تا حد واقعی است. بحران پرفشاری خون عبارت است از خود تعلیق یا کاهش داروهایی که توسط بیمار برای درمان فشارخون از قبل تشخیص‌داده‌شده تجویز می‌شود.
هنوز کاملاً مشخص نیست که توالی عواملی که منجر به شروع بحران فشارخون می‌شود چیست. وضعیتی که به‌عنوان پرفشاری خون تسریع یافته بدخیم شناخته می‌شود احتمالاً یک واکنش غیراختصاصی است. با افزایش مقادیر فشارخون، ترشح فاکتورهای هومورال (پروستاگلاندین‌ها، رادیکال‌های آزاد) را که از سیستم رنین – آنژیوتانسین در کلیه وارد خون می‌شوند، تعیین می‌کند. از سیستم عروقی و از اندوتلیوم عروق خونی.
دانستن تاریخچه پزشکی بیمار ضروری است. این شامل اطلاعات مربوط به تاریخ تشخیص فشارخون بالا، دفعات معاینات روتین انجام شده توسط بیمار، وجود هرگونه بررسی در مورد آسیب از قبل موجود به اندام‌های هدف باشد. سیستم عصبی، قلب، کلیه‌ها، شبکیه چشم، سیستم عروقی. دانستن درمان دارویی در حال پیشرفت یا کاهش یا تعلیق آن و بررسی اینکه آیا آزمودنی از دارو استفاده می‌کند یا خیر، مهم است. سپس وضعیت عاطفی بیمار باید ارزیابی شود. زیرا تغییرات فشار مهم می‌تواند ناشی از بحران باشد، بحران‌هایی چون اضطراب و وحشت یا درهرصورت از یک حالت عاطفی تغییریافته.
فرد مبتلا به بحران فشارخون ممکن است نارسایی قلبی همراه با جبران خسارت یا ایسکمی قلبی همراه با تنگی نفس و یا درد قفسه سینه از نوع آنژین را تجربه کند. تغییرات سیستم عصبی با هیپوکسی (کاهش اکسیژن رسیدن به سلول‌های مغز) و ادم مغزی مرتبط است که مسئول بی‌جهتی و کاهش سطح هوشیاری است.
دکتر محمد تقی پور در زمینه های آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی و استنتینگ عروق قلب و عروق محیطی و کاروتید، اکوکاردیوگرافی و نوار قلب و درمان سایر مشکلات قلبی آماده خدمت رسانی به بیماران گرامی می باشد.
دیدگاه کاربران
0 دیدگاه