بزرگ شدن قلب به چه معناست؟

قبل از اینکه در مورد علل بزرگ شدن قلب صحبت کنیم، بیایید توضیح دهیم که دقیقاً منظور از این عبارت چیست. قلب بزرگ‌شده کاردیومگالی نامیده می‌شود (که در یونان باستان به معنای قلب بزرگ است) اما این یک بیماری نیست. کاردیومگالی به قلب بزرگتر از حد طبیعی، ضخیم یا متسع (کشیده) اشاره دارد.

قلب بزرگ شده قلبی است که اندازه آن افزایش یافته است. این بیماری که اغلب کاردیومگالی نامیده می‌شود، یک بیماری یا اختلال نیست، بلکه نشانه‌ای از یک بیماری داخلی، معمولاً جدی است. بزرگ شدن قلب می‌تواند یک بیماری موقتی باشد که خود به خود از بین می‌رود یا یک مشکل مزمن که نیاز به توجه داخلی دارد.

علائم بزرگ شدن قلب

گاهی اوقات بزرگ شدن قلب بدون علامت است. بسیاری از اوقات هیچ علامتی برای بزرگ شدن قلب وجود ندارد. هنگامی که علائم وجود دارد، می‌توانند شدید باشند. برخی افراد ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

• افزایش دشواری در تنفس و تنگی نفس (به خصوص در حین فعالیت یا دراز کشیدن)
• ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی) یکی از عوارض جانبی شایع کاردیومگالی است.
• سرگیجه
• ادم (تورم)، به ویژه در پا‌ها، پا‌ها یا شکم.
• احساس خستگی
• علل بزرگ شدن قلب
• سرفه بیش از حد نیز می‌تواند یکی از علائم باشد.

علائم شدیدتر شامل درد شدید قفسه سینه و احساس ضعف یا غش است. این‌ها همچنین می‌توانند نشانه‌های حمله قلبی باشند که می‌تواند به دلیل بزرگ شدن قلب رخ دهد.

چرا قلب بزرگ می‌شود؟

کاردیومگالی می‌تواند ناشی از شرایطی باشد که باعث می‌شود قلب سریعتر از حد طبیعی پمپاژ کند یا به عضله قلب آسیب برساند. گاهی اوقات دلایل واقعی بزرگ شدن قلب شناسایی نمی‌شود: در این موارد ما از کاردیومگالی‌ایدیوپاتیک صحبت می‌کنیم. با این حال، دلایل متعددی وجود دارد که منجر به بزرگ شدن قلب می‌شود:

فشار خون بالا یا فشار خون بالا

خون سخت‌تر از حد معمول از طریق شریان‌ها پمپ می‌شود و به قلب فشار وارد می‌کند. علل فشار خون بالا عبارتند از چاقی و سبک زندگی بی‌تحرک.

کاردیومیوپاتی

کاردیومیوپاتی یک بیماری قلبی پیشرونده است. هرچه بدتر شود، قلب ممکن است برای پمپاژ خون بیشتر بزرگ شود.

بیماری عروق کرونر

بیماری عروق کرونر به حالتی گفته می‌شود که رسوبات یا پلاک‌های چربی در یک یا چند شریان کرونر ایجاد می‌شود. این مشکل آترواسکلروز نامیده می‌شود و باعث باریک شدن شریان و کاهش اکسیژن‌رسانی می‌شود.

بیماری دریچه قلب

دریچه میترال معیوب اجازه می‌دهد تا خون به سمت عقب جریان یابد، بنابراین محفظه قلب آسیب دیده باید با نیرویی بیشتر از حد معمول منقبض شود.

اختلالات تیروئید

بیماری تیروئید، هم کم کاری تیروئید (غده تیروئید کم کار) و هم پرکاری تیروئید (غده تیروئید پرکار) می‌توانند باعث مشکلات قلبی از جمله بزرگ شدن قلب شوند. در صورت عدم درمان، اختلالات تیروئید می‌تواند منجر به فشار خون بالا، سطح کلسترول خون بالا، ضربان قلب نامنظم و بزرگ شدن قلب شود.

مایع اطراف قلب (افیوژن پریکارد)

تجمع مایع در کیسه حاوی قلب می‌تواند باعث بزرگ شدن قلب در عکس قفسه سینه شود و به آن افیوژن پریکارد گفته می‌شود.

ایسکمی قلبی

یا کاهش جریان خون به قلب. این وضعیت می‌تواند باعث درد قلبی (آنژین صدری) شود.

عروق مسدود شده در قلب (بیماری عروق کرونر)

پلاک‌های چربی در شریان‌های قلب جریان خون را از طریق عروق قلب مسدود می‌کند. قلب مجبور به پمپاژ شدیدتر می‌شود و باعث تورم آن می‌شود.

هموکروماتوز یا آهن بیش از حد در بدن

بیماری که اجازه نمی‌دهد آهن به خوبی متابولیزه شود و باعث تجمع آن در اندام‌های مختلف از جمله قلب می‌شود. این مشکل می‌تواند به دلیل ضعیف شدن عضله قلب باعث بزرگ شدن بطن چپ شود.

بیماری‌های نادری که می‌توانند قلب را تحت تأثیر قرار دهند

برای مثال، آمیلوئیدوز، وضعیتی که در آن پروتئین‌های غیرطبیعی در خون گردش می‌کنند و می‌توانند در قلب مستقر شوند و در عملکرد قلب اختلال ایجاد کنند و باعث تورم آن شوند.

حمله قلبی قبلی

یک عضله قلب ضعیف می‌تواند بزرگ شود تا نیاز به خون در سراسر بدن را برآورده کند.

بزرگ شدن قلب چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشکان با معاینه اولیه نمی‌توانند تشخیص دهند که آیا فردی قلب بزرگی دارد یا خیر، به این معنی که برای کشف این موضوع باید آزمایشات بیشتری انجام شود. اغلب آن‌ها رادیوگرافی قفسه سینه انجام می‌دهند. علاوه بر تشخیص بزرگ شدن قلب، با رادیوگرافی قفسه سینه می‌توان شرایط دیگری را که ممکن است در وهله اول منجر به بزرگ شدن قلب شده باشد، آشکار کند. معمولاً بعد از عکس‌برداری با اشعه ایکس، آزمایشات بعدی انجام می‌شود.

بهترین راه برای تشخیص کاردیومگالی، اکوکاردیوگرام، سونوگرافی قلب است. به لطف اکوکاردیوگرام می‌توان اندازه‌گیری کرد:

• اندازه قلب
• ضخامت ماهیچه
• عملکرد پمپاژ

روش‌های دیگر برای تشخیص بزرگی قلب عبارتند از:

سابقه پزشکی: تنگی نفس یا سایر علائم نارسایی احتقانی قلب ممکن است سرنخ‌هایی را ارائه دهد.

معاینه فیزیکی: قلبی که بزرگ شده همچنین می‌تواند صدا‌های غیرطبیعی تولید کند که پزشک با گوشی پزشکی گوش می‌دهد.

اشعه ایکس قفسه سینه: کاردیومیوپاتی گشاد شده اندازه قلب را در عکس قفسه سینه افزایش می‌دهد.

کاتتریزاسیون قلبی: به دنبال انسداد در عروق کرونر باشید. همچنین می‌توانید اندازه قلب و عملکرد پمپاژ را بررسی کنید.

درمان بزرگ شدن قلب

پس از تشخیص، اصلاح بزرگی قلب با درمان بیماری زمینه‌ای که در وهله اول باعث آن شده است انجام می‌شود. بسته به تشخیص، ممکن است دارو‌هایی برای بازگرداندن قدرت قلب، کاهش فشار خون یا کنترل سطح تیروئید تجویز شود. گاهی اوقات جراحی نیز مورد نیاز است. ضربان ساز‌ها و دریچه‌های قلب جایگزین گاهی اوقات می‌توانند شرایط پزشکی مرتبط با بزرگ شدن قلب را اصلاح کنند.

آیا می‌توان از کاردیومگالی پیشگیری کرد؟

کسانی که سابقه خانوادگی کاردیومگالی دارند ممکن است از پزشک خود بپرسند که چگونه خطر بزرگ شدن قلب را مدیریت کند. با این حال، خوب است که سبک زندگی خود را تغییر دهید:

• از یک رژیم غذایی سالم برای قلب پیروی کنید.
• تقریباً هر روز هفته ورزش کنید.
• فشار خون و کلسترول را مدیریت کنید.
• سیگار را ترک کنید و از مواد مخدر خودداری کنید.
• هر شب هشت ساعت بخوابید.