نارسایی دریچه آئورت : روش های تشخیص و درمان

نارسایی دریچه آئورت یا نارسایی آئورت، حالتی است که هنگامی رخ می‌دهد که دریچه آئورت قلب شما به خوبی بسته نشود. نارسایی دریچه آئورت باعث می‌شود که مقداری از خون خارج شده از محفظه اصلی پمپاژ قلب شما (بطن چپ) به داخل آن نشت کند.
این نشت ممکن است از پمپاژ خون به طور مؤثر در بدن قلب شما جلوگیری کند. در نتیجه ممکن است احساس خستگی و تنگی نفس کنید.
نارسایی دریچه آئورت می‌تواند به طور ناگهانی یا طی دهه‌ها ایجاد شود. هنگامی‌که نارسایی دریچه آئورت شدید شد، غالباً برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت به جراحی نیاز است.

علائم نارسایی دریچه آئورت

اغلب اوقات، نارسایی دریچه آئورت به تدریج ایجاد می‌شود و قلب شما این مشکل را جبران می‌کند. ممکن است سال‌ها هیچ علائم و نشانه‌ای نداشته باشید و حتی از ابتلا به این بیماری بی اطلاع باشید.
با این حال، با بدتر شدن نارسایی دریچه آئورت، علائم و نشانه‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی و ضعف، به ویژه هنگامی‌که سطح فعالیت خود را افزایش می‌دهید
• تنگی نفس همراه با ورزش یا هنگام دراز کشیدن
• مچ پا و پا متورم است
• درد قفسه سینه (آنژین)، ناراحتی یا گرفتگی، که اغلب در حین ورزش افزایش می‌یابد
• سبکی سر یا غش کردن
• نبض نامنظم (آریتمی قلب)
• صدای غیرطبیعی قلب
• احساس ضربان قلب سریع و تکان دهنده (تپش قلب)

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

در صورت بروز علائم و نشانه‌های نارسایی دریچه آئورت، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. گاهی اوقات اولین نشانه‌های نارسایی دریچه آئورت، عوارض عمده آن یعنی نارسایی قلبی است. در صورت داشتن خستگی، تنگی نفس و تورم مچ پا و پا، که از علائم رایج نارسایی قلبی است، به پزشک مراجعه کنید.

علل ایجاد نارسایی دریچه آئورت قلب

قلب شما چهار دریچه دارد که جریان خون را در مسیر صحیح حفظ می‌کند. این دریچه‌ها شامل دریچه میترال، دریچه سه لتی، دریچه ریوی و دریچه آئورت است. هر دریچه دارای فلپ (زبانه یا برگچه) است که در طی هر ضربان قلب یک بار باز و بسته می‌شود. بعضی اوقات، دریچه‌ها به درستی باز یا بسته نمی‌شوند، جریان خون از قلب شما را مختل می‌کند و توانایی پمپاژ خون به بدن شما را مختل می‌کند.
در نارسایی دریچه آئورت، دریچه بین محفظه پایینی قلب چپ (بطن چپ) و شریان اصلی (آئورت) که به بدن منتهی می‌شود به درستی بسته نمی‌شود و این امر باعث بازگشت مقداری خون به سمت عقب در بطن چپ می‌شود. این بطن چپ را مجبور به نگه داشتن خون بیشتر می‌کند، و احتمالاً باعث بزرگ شدن و ضخیم شدن آن می‌شود.
در ابتدا، بزرگ شدن بطن چپ کمک می‌کند زیرا جریان خون کافی را با نیروی بیشتری حفظ می‌کند. اما در نهایت این تغییرات بطن چپ و به طور کلی قلب شما را ضعیف می‌کند.
هر شرایطی که به یک دریچه آسیب برساند، می‌تواند باعث بازگشت مجدد خون و نارسایی دریچه شود. دلایل نارسایی دریچه آئورت عبارت‌اند از:
بیماری مادرزادی دریچه قلب : ممکن است شما به جای سه پره جداگانه طبیعی با یک دریچه آئورت متولد شده باشید که فقط دو پره (دریچه دو شانه) یا یک پره ذوب شده دارد. در بعضی موارد یک دریچه ممکن است فقط دارای یک پره (تک شانه) یا چهار کاسپ (چهار سطح) باشد، اما این کمتر رایج است.
این نقایص مادرزادی قلب شما را در معرض خطر نارسایی دریچه آئورت در برخی از دوره‌های زندگی خود قرار می‌دهد. اگر پدر یا مادر یا خواهر یا برادرتان دارای دریچه دو پره‌ای است، احتمال داشتن دریچه دو پره‌ای را افزایش می‌دهد، اما اگر سابقه خانوادگی دریچه آئورت دو پره‌ای نداشته باشید، این مشکل می‌تواند ایجاد شود.

تغییرات مربوط به سن در قلب : رسوبات کلسیم با گذشت زمان می‌توانند روی دریچه آئورت جمع شده و باعث سفت شدن لبه‌های دریچه آئورت شوند. این می‌تواند باعث باریک شدن دریچه آئورت شود و همچنین ممکن است به درستی بسته نشود.

آندوکاردیت: دریچه آئورت ممکن است توسط اندوکاردیت (عفونت داخل قلب شما که دریچه‌های قلب را درگیر می‌کند) آسیب ببیند.

تب روماتیسمی: تب روماتیسمی، عارضه استرپتوکوکی گلو (که یک بار بیماری شایع کودکی در ایالات متحده بوده) می‌تواند به دریچه آئورت آسیب برساند. تب روماتیسمی هنوز در کشورهای در حال توسعه شیوع دارد اما در ایالات متحده نادر است. برخی از افراد مسن در ایالات متحده در دوران کودکی در معرض تب روماتیسمی قرار داشتند، اگرچه ممکن است به بیماری روماتیسمی قلبی مبتلا نشده باشند.

بیماری‌های دیگر: سایر موارد نادر می‌توانند آئورت و دریچه آئورت را بزرگ کرده و منجر به نارسایی شوند، از جمله سندرم مارفان، یک بیماری بافت همبند. برخی از شرایط خود ایمنی مانند لوپوس نیز می‌تواند منجر به نارسایی دریچه آئورت شود.

ضربه: آسیب به آئورت در نزدیکی محل دریچه آئورت، مانند آسیب در اثر جراحت وارده به قفسه سینه یا پارگی در آئورت، همچنین می‌تواند باعث جریان خون بازگشتی از دریچه آئورت به عقب شود.

عوامل خطر

عوامل خطر نارسایی دریچه آئورت عبارت‌اند از:

• سن بالاتر
• برخی بیماری‌های قلبی خاص در بدو تولد (بیماری مادرزادی قلب)
• سابقه عفونت‌هایی که می‌توانند قلب را تحت تأثیر قرار دهند
• برخی شرایط خاص می‌تواند بر قلب تأثیر بگذارد، مانند سندرم مارفان
• سایر شرایط دریچه قلب، مانند تنگی دریچه آئورت
• فشارخون بالا

عوارض

نارسایی دریچه آئورت می‌تواند عوارضی ایجاد کند، از جمله:

• نارسایی قلبی
• عفونت‌هایی که بر قلب تأثیر می‌گذارند، مانند آندوکاردیت
• ناهنجاری‌های ریتم قلب
• مرگ

راه‌های پیشگیری از نارسایی دریچه آئورت

برای هرگونه بیماری قلبی، مرتباً به پزشک خود مراجعه کنید تا وی بتواند شما را تحت نظر داشته باشد و بیماری قبل از ایجاد یا در مراحل اولیه، ایجاد نارسایی دریچه آئورت یا سایر بیماری‌های قلبی، هنگامی‌که به راحتی قابل درمان است، تشخیص داده شود. اگر برای شما نشت دریچه آئورت (نارسایی دریچه آئورت) یا دریچه آئورت تنگ (تنگی دریچه آئورت) تشخیص داده شده باشد، احتمالاً به اکو کاردیوگرام منظم نیاز خواهید داشت تا اطمینان حاصل کنید که تخریب دریچه آئورت شدید نیست.
همچنین، از شرایطی که به ایجاد نارسایی دریچه آئورت کمک می‌کنند، آگاه باشید، از جمله:

• تب روماتیسمی : اگر گلودرد شدید دارید به پزشک مراجعه کنید. گلودرد درمان نشده می‌تواند منجر به تب روماتیسمی شود. خوشبختانه استرپتوکوک گلو به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می‌شود.
• فشار خون بالا : فشار خون خود را مرتباً بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که به خوبی کنترل شده است تا از نارسایی مجدد آئورت جلوگیری کند.

روش‌های تشخیص نارسایی دریچه آئورت

برای تشخیص نارسایی دریچه آئورت، پزشک ممکن است علائم و نشانه‌های شما را بررسی کند، در مورد سابقه پزشکی شما و خانواده صحبت کند و معاینه بدنی انجام دهد. پزشک شما ممکن است با استفاده از استتوسکوپ به قلب شما گوش کند تا تشخیص دهد آیا صدای غیرطبیعی قلبی دارید که نشان دهنده وضعیت دریچه آئورت است. یک پزشک آموزش دیده در بیماری‌های قلبی (متخصص قلب) ممکن است شما را ارزیابی کند.
پزشک شما ممکن است چندین آزمایش برای تشخیص وضعیت شما، و تعیین علت و شدت وضعیت شما انجام دهد. آزمایش‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اکو کاردیوگرام: امواج صوتی که از دستگاه (مبدل) نگه داشته شده بر روی سینه به قلب شما هدایت می‌شوند، تصاویر ویدئویی از قلب شما را در حرکت تولید می‌کند. این آزمایش می‌تواند به پزشکان کمک کند تا از نزدیک وضعیت دریچه آئورت و آئورت را بررسی کنند. این می‌تواند به پزشکان کمک کند تا علت و شدت بیماری شما را تشخیص دهند و ببینند که آیا شما شرایط دیگری نیز در دریچه قلب خود دارید؟ پزشکان همچنین ممکن است از اکوکاردیوگرام سه بعدی استفاده کنند.
پزشکان ممکن است نوع دیگری از اکو کاردیوگرام به نام اکو کاردیوگرام ترانس مری را انجام دهند تا دریچه آئورت را از نزدیک ببینند. در این آزمایش، یک مبدل کوچک متصل به انتهای یک لوله به پایین لوله منتهی به معده (مری) از دهان شما وارد می‌شود.

الکتروکاردیوگرام (نوار قلب): در این آزمایش سیم (الکترود) متصل به پد روی پوست شما، فعالیت الکتریکی قلب شما را اندازه گیری می‌کند. نوار قلب می‌تواند محفظه‌های بزرگ قلب، بیماری‌های قلبی و ریتم‌های غیر طبیعی قلب را تشخیص دهد.

اشعه ایکس قفسه سینه: این تصاویر پزشک را قادر می‌سازد تشخیص دهد که قلب شما بزرگ شده است (شاخص احتمالی نارسایی دریچه آئورت) یا اینکه آئورت بزرگ دارید. همچنین می‌تواند به پزشکان کمک کند تا وضعیت ریه‌های شما را تعیین کنند.

تست‌ ورزشی یا تست‌های استرس: آزمایش‌های ورزشی به پزشکان کمک می‌کند تا در هنگام فعالیت بدنی علائم و نشانه‌های بیماری دریچه آئورت را بررسی کند و این آزمایش‌ها می‌تواند به تعیین شدت وضعیت شما کمک کند. اگر قادر به ورزش نیستید، ممکن است از داروهایی استفاده کنید که تأثیرات مشابه ورزش بر روی قلب شما دارند.

ام‌آرآی قلب: با استفاده از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی، این آزمایش تصاویر دقیقی از قلب شما، از جمله آئورت و دریچه آئورت تولید می‌کند. این آزمایش ممکن است برای تعیین شدت وضعیت شما استفاده شود.

کاتتریزاسیون قلب : این آزمایش غالباً برای تشخیص نارسایی دریچه آئورت استفاده نمی‌شود، اما اگر آزمایش‌های دیگر نتوانند وضعیت را تشخیص دهند یا شدت آن را تشخیص دهند، ممکن است از این تست استفاده شود. پزشکان همچنین ممکن است قبل از جراحی تعویض دریچه، کاتتریزاسیون قلب را انجام دهند تا ببینند در عروق کرونر انسداد وجود دارد یا خیر، بنابراین می‌توان آن‌ها را در زمان جراحی دریچه برطرف کرد.
در کاتتریزاسیون قلبی، پزشک یک لوله نازک (کاتتر) را از طریق رگ خونی در بازو یا کشاله ران که به رگ قلب متصل می‌شود، به قلب می‌فرستد و رنگ را از طریق کاتتر تزریق می‌کند تا شریان در اشعه ایکس قابل مشاهده باشد. این یک تصویر دقیق از عروق قلب و نحوه عملکرد قلب شما را به پزشک ارائه می‌دهد. همچنین می‌تواند فشار داخل محفظه‌های قلب را اندازه گیری کند.

روش‌های درمان نارسایی دریچه آئورت

درمان نارسایی دریچه آئورت به شدت وضعیت شما بستگی دارد، اینکه آیا علائم و نشانه‌هایی را تجربه می‌کنید و یا اینکه وضعیت شما بدتر می‌شود.
اگر علائم شما خفیف است یا علائمی را تجربه نمی‌کنید، پزشک ممکن است با قرار ملاقات‌های پیگیری منظم وضعیت شما را کنترل کند. پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که در مسیر سبک زندگی سالم تغییراتی ایجاد کنید و برای درمان علائم یا کاهش خطر عوارض از داروها استفاده کنید.

در نهایت ممکن است برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت بیمار به جراحی نیاز داشته باشید. در برخی موارد، حتی اگر علائمی را تجربه نمی‌کنید، ممکن است پزشک جراحی را به شما توصیه کند. اگر جراحی قلب دیگری نیز دارید، پزشکان ممکن است هم‌زمان با آن، عمل جراحی دریچه آئورت را انجام دهند. در برخی موارد، در صورت بزرگ شدن آئورت، ممکن است هم‌زمان با جراحی دریچه آئورت، بخشی از آئورت (ریشه آئورت) ترمیم یا تعویض شوید.

اگر دچار نارسایی دریچه آئورت هستید، در یک مرکز درمانی با یک تیم چند رشته‌ای از متخصصان قلب و سایر پزشکان و کادر پزشکی آموزش دیده و با تجربه در ارزیابی و درمان بیماری دریچه قلب، ارزیابی و درمان شوید. این تیم می‌تواند برای تعیین مناسب‌ترین روش درمانی برای شرایط شما با شما همکاری کند.

جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت معمولاً از طریق بریدگی (برش) در قفسه سینه انجام می‌شود. در برخی موارد، پزشکان ممکن است جراحی کم تهاجمی قلب را انجام دهند، که شامل استفاده از برش‌های کوچک‌تر از آن‌هایی است که در جراحی قلب باز استفاده می‌شود.

گزینه‌های جراحی عبارت‌اند از:

ترمیم دریچه آئورت

برای ترمیم دریچه آئورت، جراحان ممکن است انواع مختلفی از ترمیم را انجام دهند، از جمله جدا کردن فلپ دریچه (پره) که با هم جوش خورده است، تغییر شکل یا از بین بردن بافت اضافی دریچه به طوری که لبه‌ها به خوبی بسته شوند یا سوراخ‌های دریچه را بخیه کنند.
پزشکان ممکن است از روش کاتتر برای قرار دادن دوشاخه یا دستگاه برای ترمیم و جایگزین دریچه آئورت دارای نشتی استفاده کنند.

تعویض دریچه آئورت

برای درمان نارسایی دریچه آئورت غالباً به تعویض دریچه آئورت نیاز است. در تعویض دریچه آئورت، جراح شما دریچه آسیب دیده را برمی‌دارد و یک دریچه مکانیکی یا دریچه ساخته شده از بافت قلب گاو، خوک یا انسان (دریچه بافت بیولوژیکی) را جایگزین می‌کند. نوع دیگری از تعویض دریچه بافت بیولوژیکی که از دریچه ریوی خود فرد استفاده می‌کند، گاهی اوقات امکان‌پذیر است.
دریچه‌های بافت بیولوژیکی با گذشت زمان تحلیل می‌روند و در نهایت ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند. افرادی که دریچه مکانیکی دارند برای جلوگیری از لخته شدن خون باید مادام‌العمر از داروهای رقیق کننده خون استفاده کنند. پزشک در مورد مزایا و خطرات هر نوع دریچه با شما صحبت خواهد کرد و در مورد اینکه کدام دریچه برای شما مناسب است نیز صحبت خواهد کرد.
پزشکان همچنین ممکن است روش کاتتر برای قرار دادن دریچه تعویضی در یک دریچه بافت بیولوژیکی خراب، که دیگر به درستی کار نمی‌کند، استفاده کنند. رویه‌های دیگر با استفاده از کاتتر برای ترمیم یا تعویض دریچه‌های آئورت برای درمان نارسایی دریچه آئورت همچنان در حال تحقیق و بررسی است.